Τα τσαμασίρια μου
Η μαμά μου δεν πετούσε πράγματα. Όχι στη λογική των αναμνηστικών. Δεν δενόταν συναισθηματικά με αντικείμενα όπως κάνω πολλές φορές εγώ. Το έκανε επειδή όλα μπορούν κάπου να φανούν χρήσιμα.
- Όταν δεχόταν ένα δώρο, το ξετύλιγε πολύ προσεκτικά προσπαθώντας να μη χαλάσει τη συσκευασία και την κρατούσε σε ένα συρτάρι για να την ξαναχρησιμοποιήσει. Τα τυχόν διακοσμητικά του δώρο όπως κορδέλες ή άλλα πραγματάκια, έμπαιναν στην άκρη για άλλα δωράκια.
- Όταν της πηγαίναμε λουλούδια, κρατούσε εκτός από την κορδέλα και το χαρτί/υλικό που την είχε τυλίξει. Είτε για να συσκευάσει άλλο δωράκι είτε για να προσφέρει πιο όμορφα τα δικά της λουλούδια.
- Όταν της πηγαίναμε γλυκά από ζαχαροπλαστείο, καθάριζε προσεκτικά το κουτί, το αποσυναρμολογούσε και το έβαζε στην άκρη για να το χρησιμοποιήσει αργότερα αντί για ταπεράκι. Ούτε λόγος για την κορδέλα. Στην άκρη και αυτή εκτός και αν είχε την φίρμα του ζαχαροπλαστείου.
- Τα ρούχα μας δέχονταν χίλιες δυο μεταποιήσεις και άλλαζαν χέρια όσο μπορούσαν ακόμα να φορεθούν. Από αδερφή σε ξαδέρφη και μετά σε ανιψιά και πίσω πάλι μέχρι να αρχίσει η φθορά να μην κρύβεται. Και μετά όταν αποφάσιζε ότι κάτι είχε τελειώσει το ρόλο του, το διέλυε στα κομμάτια του. Στην άκρη τα κουμπάκια, τα φερμουάρ, τα κορδόνια, οι στάμπες και ότι άλλο χρήσιμο. Το ίδιο το ύφασμα γινόταν ξεσκονόπανα ή η πρώτη ύλη για κάποια άλλη δημιουργία.
- Όταν ένα κόσμημα χαλούσε ή δεν θέλαμε άλλο να το φορέσουμε το τακτοποιούσε αναλόγως. Ακόμα και τα κουμπώματα και ότι άλλο είχε χρησιμοποιηθεί θα έβρισκε αργότερα τη χρήση του.
Εμείς τη φωνάζαμε τσαμασυρού από το πολίτικο τσαμασίρι που σημαίνει και εσώρουχα και άπλυτα και ψιλολόγια. Εκείνη γελούσε και έβαζε κάτι στην άκρη. Όταν άνοιξα τη ντουλάπα με τα ραπτικά βρήκα άπειρα μικροπράγματα, όρεξη να έχει κάποιος να κάνει κάτι με όλα αυτά. Σύντομα ελπίζω.
Εγώ, μάλλον από κληρονομικό χάρισμα, μάζευα πάντα ότι ξέμενε από τη γραφική μου ύλη. Χρώματα, εργαλεία, υλικά, χαρτιά, περιοδικά, ένθετα, ψιλολόγια, ιδέες. Χώρος να υπάρχει και όλα χωράνε. Και χώρος να μην υπάρχει οργάνωση χρειάζεται και πάλι όλα γίνονται…
14 σχόλια
a1pha Πέμπτη, 9 Δεκεμβρίου 2010 00:07
Εφόσον τα μικροπράγματα που βρέθηκαν στην ντουλάπα είναι αμέτρητα, ένα έχω να πω: φτιάχνοντας έρχεται η όρεξη!
Καλή αρχή! :ο)
mafaldaq Τρίτη, 14 Δεκεμβρίου 2010 14:42
Ευχαριστώ πολύ! Από όρεξη μπόλικη 🙂
kihli Κυριακή, 19 Δεκεμβρίου 2010 20:19
μπράβο καλή μου!
alina Κυριακή, 19 Δεκεμβρίου 2010 21:04
Μπραβο κι απο εμενα που αποφασισες να γεμισεις δημιουργικα τις Κυριακες σου!!Μακαρι να ημουν πιο κοντα να βοηθησω….ο,τι χρειαστεις,πες μου.Ολο και κατι σκαμπαζω απο αυτα….
Eva4Eva Κυριακή, 19 Δεκεμβρίου 2010 21:05
Παλιότερα είχα δοκιμάσει να το κάνω κι εγώ αυτό, αλλά έπασχα στην οργάνωση! Μέχρι που στη Β’ Λυκείου κατάφερα να χάσω για μιάμιση βδομάδα το βιβλίο της Φυσικής και να πάρω 7 στο αντίστοιχο διαγώνισμα, οπότε κι αποφάσισα ότι τελικά δεν το είχα ως Παστρικούλης!…
Kris Δευτέρα, 20 Δεκεμβρίου 2010 00:39
Η μαμά σου ήξερε από sustainability και ανακύκλωση!
dem Δευτέρα, 20 Δεκεμβρίου 2010 10:03
Αααααα, καλή αρχήηηηη!
Θα σε παρακολουθώ να παίρνω κι εγώ ιδέες!
mafaldaq Δευτέρα, 20 Δεκεμβρίου 2010 20:17
@kihli ευχαριστώ πολύ!
@alina Αφού είπες ότι θα έρθεις… Όλο και κάτι θα οργανώσουμε. Βρες ιδέα και έλα!
@eva4eva υπάρχουν πολλές λύσεις για οργάνωση! Θα τις γράφω σιγά-σιγά!
@kris από πολλά ήξερε σίγουρα. Ήταν παλαιού τύπου μαμά 🙂
@dem Ευχαριστώ πολύ και περιμένουμε και ιδέες εεε;
Παράθεμα: Ντουλάπα των αναμνήσεων « in my closet
Παράθεμα: in my closet
Παράθεμα: Χριστουγεννιάτικη γιρλάντα με ό,τι έχετε στο σπίτι | in my closet
Παράθεμα: Ντουλάπα των αναμνήσεων | in my closet
Παράθεμα: Τι μπορώ να κάνω με τις κορδέλες μου; | in my closet
Παράθεμα: Χειροποίητες πασχαλινές λαμπάδες με απλά υλικά | in my closet