Παραγγελιές: Τι μπορώ να κάνω με …;

Ήμουν μέσα στην ντουλάπα μου, όταν με βρήκε η πρώτη παραγγελία της CASPER85 και άρχισα να σκέφτομαι πόσα πράγματα έχουμε σπίτι μας και δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε, αλλά για κάποιο απροσδιόριστο λόγο τα κρατάμε.

Οι γονείς μου έλεγαν “Αυτό μην το πετάς. Κάπου μπορεί να χρειαστεί” και ας μην ήξεραν το που εκείνη τη στιγμή. Κάποιες φορές έβρισκε, αυτό το κάτι, τη χρησιμότητά του και κάποιες φορές όχι. Σπάνια όμως έμπαιναν στον κόπο να σκεφτούν πιθανές χρήσεις. Απλά είχαν τη σιγουριά ότι κάπου θα χρειαστεί. Αυτή η νοοτροπία δημιουργούσε ένα μεγάλο όγκο “άχρηστων” πραγμάτων που σε μετακομίσεις ή σε εκκαθαρίσεις έπερνε το δρόμο για τα σκουπίδια. Κάποια, για κάποιο λόγο σώζονταν. Και έμεναν στην άκρη για το κάποτε αλλά όχι με συγκεκριμένο τι.

Μου είναι δύσκολο να πιάσω ένα-ένα τα πράγματα που έχω αποθηκευμένα στην ντουλάπα μου για αργότερα και να σκεφτώ πιθανές χρήσεις/λύσεις/κατασκευές. Απλά μπαίνω μέσα και τα κοιτάω μέχρι να μου έρθει μια ιδέα για κάποιο. Αν όμως μου πείτε “τι να κάνω με αυτό;” τότε είναι αλλιώς και μπορώ να σκεφτώ καθαρά, να ψάξω μεθοδικά και να προτείνω. Για αυτό το λόγο μου αρέσουν πολύ οι παραγγελίες. Με βάζουν σε μια δημιουργική αναζήτηση, που με κάνει να δω πιο καθαρά τη χρησιμότητα σε κάτι που πριν μπορεί και να αγνοούσα την ύπαρξή του. Βέβαια, την ερώτηση “τι να κάνω με αυτό;” την άκουγα πολύ πριν φτιάξω τη σελίδα στο facebook και συνήθως απαντούσα με ένα email. Τώρα πλέον μπορώ να μοιραστώ τις “λύσεις” και φυσικά να δω και εσείς τι έχετε να προτείνετε και αυτό με ενθουσιάζει!

Έτσι μετά τα παλιά βιβλία φοίτησης, ήρθε η ερώτηση για τα κεσεδάκια του γιαουρτιού και με χαρά είδα να γίνεται μια από τις ιδέες. Λίγο αργότερα, ακολούθησε η ερώτηση για τα ξυλάκια του παγωτού. Με ρώτησαν “που τις βρίσκεις αυτές τις ιδέες;” και όπως ήταν αναμενόμενο απάντησα “στο internet”. Λίγο pinterest, λίγο google reader, λίγο google images και φυσικά πάντα με διάφορες λέξεις κλειδιά. Δεν κάνω κάτι το ιδιαίτερο από το να ψάχνω, απλά αφιερώνω πολύ ώρα και υπομονή σε αυτό. Ειδικά αν ψάχνω κάτι συγκεκριμένο και δεν χάνομαι σε διάφορες ιδέες.

Λίγο μετά ήρθε και η ερώτηση για τα κομματάκια από γκοφρέ χαρτί. Ήταν λίγο πιο συγκεκριμένη γιατί ότι ιδέα θα έβρισκα έπρεπε να ήταν εύκολη και να μπορεί να γίνει από παιδιά 10-12 χρονών. Αυτό σημαίνει αυτομάτως ότι έπρεπε να είναι και γρήγορη γιατί τα παιδιά βαριούνται εύκολα και να μην απαιτεί εργαλεία επικίνδυνα. Αυτό δυσκόλεψε λιγάκι τα πράγματα. Μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω μαμάδες και εκπαιδευτικούς bloggers που φτιάχνουν πράγματα με τα παιδιά και χάρηκα πολύ. Εκεί “έξω” υπάρχουν άνθρωποι που ξοδεύουν χρόνο και ενέργεια και δημιουργικότητα για να απασχολήσουν τα παιδιά δημιουργικά και όχι απλά να τα παρκάρουν σε μια τηλεόραση. Διάβασα κείμενα για τα αγαθά της δημιουργικής απασχόλησης στα παιδιά και ένιωσα άσχημα για την εικόνα που είχα εγώ ως παιδί για το μάθημα των καλλιτεχνικών. Ελπίζω τα πράγματα να έχουν αλλάξει.

Και μετά ήρθε μια παραγγελιά, διαφορετική από τις άλλες, που όση ώρα και να έψαξα δεν βρήκα κάτι να απαντήσω. “Τι να κάνω με εκείνα τα ειδικά χάρτινα κουτιά – δισκάκια με τρύπες που σου δίνουν για να μεταφέρεις τους καφέδες;” Μα κανείς πια δεν ασχολήθηκε με αυτό; Βέβαια η παραγγελία μου ζητούσε να χαρχαλέψω στην ντουλάπα μου και να βρω μια λύση οπότε και αποφάσισα να κάνω την παραγγελιά μόνη μου. Ήπια 3 καφέδες μέσα σε μια μέρα γιατί ντρεπόμουν να μπω και να ζητήσω τη θηκούλα μόνη της αλλά ήμουν πολύ ok να ζητάω θηκούλα για έναν καφέ. Κολλήματα είναι αυτά. Μετά από τόση κατανάλωση καφέ γύρισα σπίτι, μπήκα στην ντουλάπα, ηρέμησα και άρχισα να χαρχαλεύω.

Η πρώτη ιδέα ήρθε λίγο μετά. Όταν έψαχνα να βρω τι θα κάνω με τα ρολά από το χαρτί υγείας είχα πέσει σε μια ιδέα πολύ οικολογική και συμπαθητική. Φυτώριο για σπόρους που μετά δεν χρειάζεται να το πετάξεις, το μεταφυτεύεις όπως είναι στο χώμα και έτσι το “επιστρέφεις” στη γη. Βολεύτηκα με κάτι συμπαθητικά πανσεδάκια που βρήκα από ένα φυτώριο κοντά στο σπίτι και όταν μεγαλώσουν θα τα μεταφέρω όπως είναι στη μεγάλη γλάστρα. Διακόσμησα με ντεκουπάζ το κουτί για να δοκιμάσω και την τεχνική και χάρηκα. Αν το επιλέξετε μην ξεχάσετε να ανοίξετε τρυπούλες από κάτω πριν τη μεταφύτευση.

Η επόμενη ιδέα ήρθε από μια παλιά ερώτηση που είχα για τα πλαστικά κεσεδάκια του γιαουρτιού. Τα δοκίμασα και χώραγαν τέλεια στις τρύπες. Τα έβαψα και με το χρώμα που περίσσεψε έβαψα και το τρίτο κουτί για να καλύψω κείμενο και μάρκα. Ο στόχος ήταν να φτιάξω μια χαριτωμένη θηκούλα για μικροπράγματα στο συρτάρι. Συνδετήρες, καρφίτσες και άλλα. Το κουτί το άνοιξα και του κόλλησα ένα πολύχρωμο χαρτόνι για να γίνει πιο ανθεκτικό και πιο όμορφο. Σκέτα τα κεσεδάκια θα κουνιώντουσαν πέρα δώθε στο συρτάρι, σκέτο το κουτί θα ήταν απλά ένα κουτί με μικροπράγματα που ψάχνεις. Οπότε με τα δύο μαζί είχα δύο διαχωριστικά.

Εντάξει δεν ενθουσιάστηκα τελείως με την ιδέα αλλά χάρηκα γιατί επαναχρησιμοποιεί και άλλα υλικά και γιατί είναι εύκολη. Με την ευκαιρία να πω ότι οποιοδήποτε κουτί σας αρέσει και θέλετε να κάνετε κάτι ανάλογο, απλά ανοίξτε το και αντιγράψτε το ανάπτυγμα σε έναν άλλο χαρτόνι. Οπότε τώρα ξέρετε τι πρέπει να κάνετε τα περίεργα κουτιά. Να τα κρατάτε για δείγμα και για το ανάπτυγμα!

Στα συρτάρια μου έχω ήδη φτιάξει με origami κουτάκια αλλά και αυτό χωρούσε μια χαρά και μάλιστα έδωσε πολύ χρώμα. Το γέμισα αμέσως με μικροπράγματα. Η τελευταία ιδέα ήρθε από μια συζήτηση σχετικά με το πως οργανώνουμε τις κορδέλες μας και μια κοπέλα μας αποκάλυψε ότι κλέβει τα μπομπινάκια από εργαλεία ψαρέματος του άντρα της. Καλά κάνει αλλά αυτό το τετραπλό κουτί μου φάνηκε ιδανικό για μεγάλες κορδέλες. Μου βγήκε λίγο χάλια στο βάψιμο αλλά δεν πειράζει. Χρησιμοποίησα ένα ρολό κουζίνας που το έκοψα στα 4 και 2 ξυλάκια για σουβλάκια ως άξονες.

Τώρα κάνω μια έρευνα για στρείδια και μια έρευνα για οικονομική και εύκολη διακόσμηση δωματίου χωρίς εξοπλισμό. Θα δείτε στη σελίδα σύντομα τις λύσεις και άμα σας έρθει καμιά ιδέα να την πείτε. Σίγουρα περιμένω παραγγελιές και όσο πιο δύσκολες, τόσο το καλύτερο. Όσο χαζό και να σας φαίνεται το κάτι που δε θέλετε να πετάξετε, ρίξτε μια ερώτηση στη σελίδα και θα το ψάξω. Ή θα το φτιάξω που είναι ακόμα καλύτερο!