Μεταποίηση ρούχων ΙΙI: Από φόρεμα σε φούστα
Το έχω πάρει απόφαση πως πρέπει κάποτε να φορέσω όλα αυτά τα ρούχα που έχω και ας μην μου κάνουν. Και μετά τις αρκετά επιτυχημένες μεταποιήσεις ρούχων από μικρό σε μεγάλο και από φόρεμα σε μπλούζα, ήρθε η ώρα να μου φτιάξω και μερικές δροσερές φούστες. Κοιτώντας προσεκτικά την ντουλάπα συνειδητοποίησα ότι είχα πολλά φορεματάκια που δεν μου έκαναν πλέον (επειδή μίκρυναν αυτά και όχι επειδή μεγάλωσα εγώ). Αυτά λοιπόν μπήκαν στο στόχαστρο μου και άρχισα να σκέφτομαι νέες λύσεις για μεταποίηση ρούχων!

Στο μπαλκόνι ξηλώνοντας
Όταν ήμουν παιδί έβλεπα τη μαμά μου να ράβει και άκουγα το γουρ γουρ της ραπτομηχανής. Απαγορευόταν να πλησιάζω κοντά στην ραπτομηχανή όσο δούλευε αλλά όταν τελείωνε μου έδινε ότι είχε ράψει για να το “καθαρίσω” από κλωστούλες. Αυτή ήταν μια αγαπημένη διαδικασία που τη χαιρόμουν πολύ. Καθόμουν στο μπαλκόνι και προσπαθούσα να βρω ποιες κλωστούλες έπρεπε να φύγουν. Για ώρες. Μετά από πολλά χρόνια κάθισα στο μπαλκόνι για τον ίδιο περίπου λόγο αλλά κυρίως για να ξηλώσω. Δηλαδη να χαλάσω, για να φτιάξω. Αν δεν το ξέρετε, υπάρχει ένα υπέρτατο εργαλείο για αυτήν την δουλειά. Δεν ξέρω αν έχει όνομα αλλά η αδερφή μου όταν μου το έφερε μου το είπε το ξηλωτήρι. Και έτσι κατοχυρώθηκε στο μυαλό μου. Αν δεν έχετε και θέλετε να ράψετε να αγοράσετε ένα οπωσδήποτε. Ζητήστε από εκεί που θα το αγοράσετε (είδη ραπτικής) να σας δείξουν πως δουλεύει και θα ενθουσιαστείτε!

Το υπερεργαλείο: ξηλωτήρι
Γιατί όμως ξήλωμα; Γιατί τα περισσότερα φορέματα μου ήταν φτιαγμένα σαν να είναι δύο κομμάτια. Το πάνω και το κάτω. Οπότε ξηλώνοντας τη μέση είχα μια έτοιμη φούστα που με ένα λάστιχο ή κάποια άλλη παρέμβαση ήταν έτοιμη να φορεθεί. Ας πούμε για παράδειγμα αυτό το πολύ χαρωπό φορεματάκι που μου άρεσε τόσο αλλά ήταν κάπως πολύ αποκαλυπτικό για εμένα το πάνω μέρος. Βέβαια τη ζώνη του, την ήθελα (τόσο το κομμάτι με τις πούλιες όσο και τα κορδόνια του) και έτσι το ξήλωμα πήγε λίγο πιο πάνω.

Μια απίστευτα δροσερή, μωβ φούστα!
Όταν το είχα δει το παρακάτω φόρεμα είχα ενθουσιαστεί. Ήταν παρδαλό, αεράτο και πολύ μακρύ. Μου φάνηκε πολύ τέλειο για τις καλοκαιρινές μου διακοπές. Όμως τελικά ήταν πολύ μακρύ και εγώ τα δέοντα κοντούλα και έμοιαζα όταν το φορούσα σαν να είχα εγκλωβιστεί σε ένα αντίσκηνο. Θα μπορούσα να το είχα κοντύνει αλλά και αυτό είχε κάπως αποκαλυπτικό μπούστο (κάποτε ήμουν λιγότερο ντροπαλό ντουλαπάκι) και έτσι έφτασε για να γίνει μια φούστα και μια μπλούζα από κάτι άλλο που είχα χαλάσει.

Τόσο μακρύ που δε χωράει στη φωτογραφία
Και φυσικά το υπεραγαπημένο μου φόρεμα, ένα πολύ γλυκό καρό ζουζουνί (=λαχανί) φορεματάκι που μια φίλη το λέει σαραφανάκι και εγώ ακούω σαραπανάκι αλλά βγάζουμε άκρη που πλέον δε χωρούσα στο πάνω μέρος. Ήταν αδύνατο να μπω και να μην πάθω κάτι σε ασφυξία. Και λύθηκε το πρόβλημα με πολύ ξήλωμα και ένα λάστιχο. Αυτή τη φούστα τη φοράω συνέχεια και δεν θέλω να την αποχωριστώ. Έχει και τσέπες και βολεύει πολύ-πολύ.

Το σαραφανάκι μου γίνεται φούστα!
Κάπως έτσι έχω 3 φούστες και μια μπλούζα και χαίρομαι. Τα ρούχα μου έχουν φωτογραφηθεί πάνω την πόρτα της ντουλάπας που έχω βγάλει για να την κάνω εργαστήρι ραπτικής. Την έβαψα με σπρέι σε μαύρο χρώμα για να κάνει κοντράστ με τα ρουχαλάκια μου πέρσι το καλοκαίρι και είναι το αγαπημένο μου φόντο για όλες μου τις φωτογραφίσεις ρούχων πλέον. Αν δεν με πιστεύετε μπορείτε να δείτε και μια πιο backstage φωτογραφία από την φωτογράφιση.

Από το μπαλκόνι μου με το κινητό 🙂
Μιας και είχα ανοίξει τη ραπτομηχανή έριξα και 2-3 παντελόνια για διόρθωμα. Λίγο κόντεμα και λίγο μπάλωμα ειδικά στα μπουτάκια που παραδοσιακά τρίβονται (είμαι αφράτο κοριτσάκι και δεν το κρύβω) και ανοίγουν κάτι τρυπούλες να. Αυτό μια φίλη παλιά μοδίστρα μου έδειξε πως να το μπαλώνω συμπαθητικά και δεν ήταν δύσκολο. Με ένα άλλο κομμάτι ίδιο τζιν εσωτερικά και πολλά ραψίματα για να “δέσει” με το παντελόνι. Έχει πλάκα αυτή η διαδικασία γιατί μπορεί κάποιος να κάνει και σχέδια ράβοντας.

Διορθώνοντας τα τζιν
Εντάξει δεν αλλάζει το γεγονός ότι το τζιν είναι μπαλωμένο αλλά αυτά τα 2-3 που διάλεξα μου αρέσουν τόσο πολύ και μου κάνουν τόσο πολύ που έστω και για πρόχειρα ήθελα να τους δώσω λίγη ζωή ακόμα πριν τα αποχωριστώ για πάντα.

Μπαλοματάκια και στα δύο μπουτάκια!
Αν αναζητάτε έμπνευση για να αλλάξετε τα ρούχα σας έχω φτιάξει κάποια boards στο pinterest που μαζεύω ιδέες και θα συνεχίσω να μαζεύω ιδέες γιατί έχω πολλά ακόμα να πειράξω:
- Διάφορες ιδέες για να ράψετε: Diy projects – Sewing.
- Διάφορες ιδέες για ύφασμα γενικά: Diy projects – Fabric
- Πως μπορείτε να αλλάξετε τα ρούχα σας: Materials to upcycle – Clothes
Πραγματικά, μη φοβόσαστε να βάλετε ψαλίδι ή ξηλωτήρι σε ένα ρούχο που δεν φοράτε για να προσπαθήσετε να το κάνετε κάτι άλλο. Έτσι και αλλιώς δεν το φοράτε. Τι έχετε να χάσετε; Καλές μεταποιήσεις!
10 σχόλια
Akamatra Τετάρτη, 29 Ιουλίου 2015 09:28
Καλημερες!!!! Αννα σε διαβαζω και ειναι σαν να διαβαζω τις σκεψεις μου! Πόσα ρούχα δεν μου κανουν πια και δεν θελω να τα δωσω και ολο λεω κατι θα τα κανω για να τα ξαναφορεσω, πόσα τζην εχω μπαλωσει και εγω στα μπουτακια δεν λεγεται, μια ταυτιση την νιωθω ρε παιδι μου! Οσο για το ξηλωτηρι το χρησιμοποιω και εγω συνεχεια και ειχα γραψει ενα κολπο για να μαζευεις τις κλωστες μετα την χρηση του ευκολα με κολλητικη ταινια! Ειδες φοβερη ταυτιση ;))))))
inmyc Τετάρτη, 29 Ιουλίου 2015 09:33
Τα μεγάλα πνεύματα 😉 Αχ αυτά τα μπουτάκια τι ζημιά στα τζιν. Εγώ λέω να βάλεις στο πρόγραμμα μια μέρα που θα βγάλεις όλα τα ρούχα από την ντουλάπα που δε φοράς και να τα κάνεις δύο λόφους. Ο ένας θα λέγεται “μωρέ άμα προσπαθήσω κάτι θα πετύχω” και ο άλλος “μπα δεν υπάρχει περίπτωση να καταφέρω να κάνω κάτι με αυτό” ή περίπου έτσι και μετά να ξεκινήσεις. Η το giveaway ή το ράβε-ξήλωνε.
My little cosy world Τετάρτη, 29 Ιουλίου 2015 10:45
Κι εγώ νομίζω πρέπει να ξεκινήσω τις μεταποιήσεις! Όσο για το ξηλωτήρι ομολογώ δεν το γνωρίζω κι ας ράβει εδώ και χρόνια η μητέρα μου από την οποία πηρα κάποιες βασικές γνώσεις ραπτικής! Τις καλημέρες μου…
inmyc Τετάρτη, 29 Ιουλίου 2015 15:08
Α να πάρεις ένα. Είναι υπέροχο. Είναι αυτά τα μικρά πράγματα που μόλις τα χρησιμοποιήσεις απορείς πως ζούσες πριν. Καλή αρχή και σίγουρα κάτι καλό θα βγει!
Ariadne Skyrianidou Τετάρτη, 29 Ιουλίου 2015 12:40
Άντε να γυρίσει η Αγγελική να μου μάθει τη μηχανή, να μαζευτώ στο σπίτι να αρχίσω και το ράψιμο!Μ’αυτό το σαραφανάκι σε θυμάμαι τόσες φορές!AriadnefromGreece!
inmyc Τετάρτη, 29 Ιουλίου 2015 15:06
Τη φούστα εννοείς ε; Ναι η άτιμη είναι απίστευτα δροσερή και βολική. Άντε με το καλό να πιάσεις και την μηχανούλα σου.
maria-alfonsa Τετάρτη, 29 Ιουλίου 2015 13:07
είσαι ένα καταστροφικό ντουλαπάκι… μάλλον θα ξημερωθώ με τις 7.000 DIY ιδέες από το pinterest και την ώρα που θα χαράζει θ’ ανοίξω ραπτομηχανή για να αξιοποιήσω παλιά-καινούργια-κομματάκια-κορδέλες-δαντέλες κλπ 🙂
εύχομαι να περάσουμε ένα δημιουργικό καλοκαίρι και χαίρομαι που θα είσαι η συντροφιά μου (καρδούλα)
Υ.Γ. το ξηλωτήρι μου το απέκτησα πριν από 30 χρόνια μαζί με την πρώτη μου ραπτομηχανή, από τη Singer στην Ομόνοια και νομίζω πως αν πάθει κάτι θα καταστραφώ!
inmyc Τετάρτη, 29 Ιουλίου 2015 15:05
Δε θέλω να σου χαλάσω την έκπληξη αλλά να έχεις το νου σου στο ταχυδρομικό κουτί αυτές τις μέρες. Ξέρεις μωρέ. Να τα λέγαμε 🙂 Πολλές καρδούλες ρει κοριτσάκι!
Mαρία Έλενα Τετάρτη, 29 Ιουλίου 2015 13:48
Όμορφη ανάρτηση
Φιλάκια …
inmyc Τετάρτη, 29 Ιουλίου 2015 15:09
Ευχαριστώ πολύ <3