Ύφασμα από κουρελάκια, κορδέλες και κλωστές

Το ράψιμο με έχει κερδίσει εδώ και αρκετά χρόνια. Νομίζω ότι όλα ξεκίνησαν από την Ελενίτσα, την γλυκούλα κουκουβάγια και μετά ήταν οι κούκλες και μετά πολλά άλλα. Έχω μόνιμα ανοιχτή και διαθέσιμη τη ραπτομηχανή δίπλα μου, πολλά και υπέροχα υφάσματα, όμορφα τακτοποιημένα, οπότε το μυαλό μου πάει πρώτα στο ράψιμο και μετά σε άλλες χειροτεχνίες.

Αγαπώ το ύφασμα πάρα πολύ. Όποτε ράβω έχω ένα κουβαδάκι δίπλα μου και κρατάω εκεί κάθε κουρελάκι που περισσεύει. Και ψάχνω συνέχεια ιδέες πως να τα αξιοποιήσω. Αλλά είναι πολλά, είναι πάρα πολύ μικρά και πλέον έχω γεμίσει ολόκληρο τσουβάλι από αυτά.

Όποιος ψάχνει, βρίσκει και έτσι όταν πέτυχα αυτήν την ιδιαίτερη και πολύ περίεργη ιδέα, ενθουσιάστηκα. Αν όλα τα κουρελάκια ραφτούν μαζί, κάνουν ένα νέο ύφασμα. Όμως πως θα ραφτούν όλα μαζί; Χρειαζόμουν αυτό το υλικό που θα τα συγκρατεί όλα μαζί και μετά θα εξαφανίζεται. Η Just Jude το περιέγραφε σαν κάτι απλό, που το πουλάνε παντού σε μαγαζιά με είδη χειροτεχνίας αλλά εδώ στην Ελλάδα; Έριξα την ιδέα στη σελίδα του In my closet στο facebook και έμαθα! Το είχαν οι αγαπημένες Marmalena! Το μαγικό αυτό υλικό είναι της Vlieseline και υπάρχει σε αυτοκόλλητο και σε απλή μορφή. Τα δοκίμασα και τα δύο και αξιοποίησα όλα μα όλα τα κουρελάκια μου.

Υλικά και εργαλεία για ύφασμα από κουρελάκια

• Πάρα πολλά κουρελάκια, κλωστούλες, κορδέλες και ότι άλλο σας περισσεύει από άλλα ραψίματα
• μαγικό υλικό είτε σε αυτοκόλλητο είτε σε απλή μορφή που εξαφανίζεται στο νερό
• καρφίτσες
• ραπτομηχανή
• ψαλίδι
• βελόνα.

Αρχικά θα βοηθήσει να κάνετε ένα ξεδιάλεγμα στα κουρελάκια σας, κυρίως χρωματικό. Όσα περισσότερα έχετε, τόσο πιο εύκολο θα είναι να σκεφτείτε μια παλέτα από 2-3 χρώματα και να διαλέξετε τα ανάλογα κουρελάκια. Εγώ είχα πολλά περισσεύματα από χριστουγεννιάτικες κατασκευές και έτσι το πράσινο και το κόκκινο ήταν σε πληθώρα. Όμως, δεν τα ήθελα μαζί. Χώρισα λοιπόν μια καλή ποσότητα από πράσινα, καφέ και άσπρα και μια καλή ποσότητα από κόκκινα, μπορντό και λευκά. Πολλά είχαν σημάδια από μαρκαδοράκι (από το σημάδεμα με το πατρόν), άλλα ήταν αλλόκοτα κομμένα. Όλα μας κάνουν.

Για αρχή ήθελα να φτιάξω ένα κομμάτι 50Χ30cm, που μου φάνηκε ότι θα είναι ένα μέγεθος που θα μπορώ να το διαχειριστώ στη ραπτομηχανή. Έκοψα ένα κομμάτι από το μαγικό υλικό, σε διάσταση 50Χ60cm και το δίπλωσα στη μέση. Ξεκίνησα να απλώνω τα κουρελάκια πάνω στο μισό (50Χ30cm) όσο πιο δημιουργικά μπορούσα. Αφού άπλωσα τουλάχιστον μια πλήρη στρώση από κουρελάκια, προσπαθώντας να μην υπάρχει πουθενά κενό, πρόσθεσα και άλλα κομμάτια προσπαθώντας να “διαμορφώσω” τη μια από τις δύο πλευρές του υφάσματός μου. Δίπλωσα το υπόλοιπο υλικό για να τα καλύψω όλα δημιουργώντας ένα “σάντουιτς” που πάνω κάτω είχε το ειδικό υλικό και ανάμεσα πολλά κουρελάκια.

Πρώτα έραψα περιμετρικά του κομματιού για να σφραγίσω το “σαντουιτς” και μετά έκανα μερικές κάθετες και μερικές οριζόντιες ραφές για να σταθεροποιηθούν κάπως τα κουρελάκια μέσα. Προτίμησα το ζικ ζακ για μεγαλύτερη ασφάλεια αλλά πραγματικά δεν παίζει ρόλο. Μπορείτε να κάνετε όποια ραφή θέλετε. Αλλά θα χρειαστούν πολλές. Όσο πιο πολλές τόσο το καλύτερο. Οπότε και συνέχισα να ράβω και να ράβω μέχρι να μην έχω μεγάλα κενά στο κομμάτι μου.

Η διαδικασία ήταν άκρως αγχολυτική γιατί έραβα χωρίς μέτρημα και χωρίς να σκέφτομαι. Απλά προσπαθούσα να γεμίσω το κομμάτι όσο περισσότερες ραφές μπορούσα. Δοκίμασα όλα τα γαζιά της ραπτομηχανής μου, τελειοποίησα το κυκλικό ράψιμο, χωρίς άγχος και άδειασα πάρα πολλές κουβαρίστρες ξεχασμένες από διάφορα ραψίματα, σε διάφορα χρώματα. Όταν ένιωσα ότι είχα γεμίσει το κομμάτι μου με μπόλικες ραφές, είχε έρθει η ώρα της αποκάλυψης. Βούλιαξα το κομμάτι μου σε χλιαρό νερό και το ξέπλυνα 2-3 φορές μέχρι να εξαφανιστεί το μαγικό υλικό. Το άφησα πάνω σε ένα ζεστό καλοριφέρ και περίμενα υπομονετικά να στεγνώσει για να το δω ολοκληρωμένο.

Μου άρεσαν πολύ και οι δύο πλευρές του υφάσματος που ήταν ιδιαίτερες και ήθελα να φτιάξω κάτι που να φαίνονται και οι δύο. Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό να φτιάξω ήταν σουβέρ. Έκοψα το νέο μου ύφασμα σε τετράγωνα 10Χ10cm και έκανα ραφή φεστόνι στις άκρες για να μην ξεφτίσει. Επέλεξα λευκή, κλωστή κεντήματος και μάλιστα διπλή για να φαίνεται στο σουβέρ. Μου βγήκαν μπόλικα και πολύ ιδιαίτερα και αποφάσισα να τα κάνω δώρο στην Ανθή, γιατί μου φάνηκαν πολύ ταιριαστά με το αγαπημένο μου Κουμπί coffee & Crafts. Η διαδικασία, το γεγονός ότι αξιοποιούσαν κάθε κομματάκι δημιουργικά, το αποτέλεσμα που ήταν όπως το είχα σκεφτεί αλλά και τελείως διαφορετικό, μου θύμισαν το paper fabric, ένα πολύ αγαπημένο εργαστήριο που κάνει η Ανθή και το αγαπάω πολύ.

Έκανα πολλά κομμάτια ακόμα καθώς είχα ενθουσιαστεί πολύ με το πόσο ιδιαίτερο ήταν το αποτέλεσμα και επειδή ήθελα να δοκιμάσω και άλλες ιδέες. Άραγε θα μπορούσε να συμπεριφερθεί ως κανονικό ύφασμα και να αντέξει μια κάποια ταλαιπωρία; Δοκίμασα λοιπόν να κάνω δύο κουβαδάκια όπως τα είχα φτιάξει από τα παλιά μου τζιν. Εκεί τα δύο υφάσματα ράβονται ανάποδα και μετά πρέπει το ένα να βγει μέσα από το άλλο για να ολοκληρωθεί η κατασκευή. Διάλεξα το ένα ύφασμα να είναι και πάλι τζιν για αντοχή και μάλιστα έβαλα ενίσχυση (για να μπορεί να στέκεται) και το άλλο θα ήταν το νέο μου ύφασμα. Ήταν δύσκολο το γύρισμα αλλά άντεξε μια χαρά. Και στέκονται τέλεια.

Μερικά tips για την κατασκευή υφάσματος από κουρελάκια

• Η διαδικασία είναι ιδανική για κάποιον που μαθαίνει να ράβει. Είναι εξαιρετική εξάσκηση και μιας και δεν έχει σωστό ή λάθος απλά ράψιμο. Πολύ βοηθητική.
• Κουρελάκια, κλωστούλες, κορδέλες, κορδόνια. Τα πάντα όλα. Απλά λίγο προσοχή να μην υπάρχουν κενά.
• Το Solufix (αυτοκόλλητο) είναι ιδανικό για όποιον δεν έχει μεγάλη εξοικίωση με τη ραπτομηχανή ή για όποιον θέλει να προσπαθήσει να ορίσει το τελικό αποτέλεσμα στο 100%. Κρατάει τα κουρελάκια στη θέση τους καθώς κολλάνε πάνω του και είναι πολύ πιο εύκολο στο ξεκίνημα.
• Το Soluvlies (απλό) είναι λίγο πιο ζόρικο καθώς μέχρι τις πρώτες 5-6 ραφές, τα κουρελάκια θα κουνιούνται λιγάκι μέσα καθώς το ράβετε. Αυτό δεν είναι τραγικό ειδικά αν δεν προσπαθείτε να φτιάξετε κάτι πολύ συγκεκριμένο.
• Προσοχή στις πολλαπλές στρώσεις από υφάσματα. Καλό είναι να υπάρχει μια ομοιομορφία στο πάχος του κομματιού. Να μην υπάρχουν πολλές στρώσεις από κουρελάκια σε ένα σημείο και λιγότερα σε κάποιο άλλο.
• Αφού στεγνώσει το νέο ύφασμα, θα υπάρχουν κάποια σημεία που θα έχουν ξεφύγει από τη ραπτομηχανή. Μικρό το κακό. Ράβετε όσο και όπου χρειάζεται για να διορθώσετε τέτοιες αστοχίες ή προβλήματα ή και το αφήνετε ως έχει για τσαχπινιά.

Κατάφερα και άδειασα το σάκο με τα κουρελάκια μου και πλέον ανυπομονώ να “παράγω” και νέα κουρελάκια για να έχω λόγο να φτιάχνω νέο ύφασμα. Θέλω να δοκιμάσω να φτιάξω ένα νεσεσέρ, μια θήκη για βιβλίο και γενικά διάφορες εφαρμογές.