Σάββατο στο Μπιτ Μπαζάρ της Θεσσαλονίκης

Όταν ήμουν μικρή και η μαμά μου είχε λιγότερες έγνοιες περιμέναμε πως και πώς να έχουμε ένα ελεύθερο Σάββατο για να πάμε βόλτα στο Μπιτ Μπαζάρ. Μετά από αρκετές ώρες αργής βόλτας και χαζολογήματος στην υπαίθρια αγορά, που γυάλιζε από τα χάλκινα τεντζερέδια και τους χρυσούς πολυελαίους, καταλήγαμε στην Άνω Πόλη για να επισκεφτούμε την παλιά μας γειτονιά και να πιούμε καφεδάκι (εγώ «υποβρύχιο») με τις παλιές γειτόνισσες. Έξω στα δρομάκια με τα καρεκλάκια στο πεζοδρόμιο. Ένα απόγευμα, σκαλίζοντας στην ντουλάπα για να βρω κάτι παλιό για να το μεταποιήσω (ελληνιστί upcycle), συναντήθηκα με κάτι «θησαυρούς» που είχαμε αγοράσει εκείνες τις παλιές εποχές και προσπάθησα να θυμηθώ πόσα χρόνια έχω να πάω εκεί. Δύσκολο να προσδιοριστούν. Ας πούμε 100. Αποφάσισα λοιπόν μια βόλτα με επετειακό χαρακτήρα.

Για όσους δεν έχει τύχει να περάσουν από εκεί κάποια στιγμή στη ζωή τους θα βοηθήσει πολύ αυτό το post από ένα από τα αγαπημένα μου blogs για τη Θεσσαλονίκη.

Πότε να πάτε;

Τα πρωινά τις καθημερινές υπάρχει σχεδόν πάντα μικρή υπαίθρια αγορά στην περιοχή. Το Σάββατο, όμως, είναι η καλύτερη μέρα γιατί έχει αυξημένη κίνηση και περισσότερα πράγματα διαθέσιμα. Η διαθεσιμότητα της υπαίθριας αγοράς εξαρτάται κυρίως από τον καιρό. Η λιακάδα πάντα ευνοεί τα παζάρια. Προτιμήστε πρωινές ώρες σε κάθε περίπτωση για να έχετε και αρκετό φως να δείτε τους «θησαυρούς» πιο καθαρά.

Γιατί να πάτε;

Είναι μια χαλαρή και εναλλακτική βόλτα στο κέντρο της πόλης. Αν έχετε όρεξη για λίγο περπάτημα σε μια διαφορετική περιοχή και διάθεση να χαλαρώσετε χωρίς απαραίτητα να ψωνίσετε τολμήστε το. Εκεί κανείς δε θα σας πει 30% κάτω, 70% έκπτωση, πάρε 2 και φύγε με 4. Αν όμως κάτι σας αρέσει και το θέλετε θα το διαπραγματευτείτε εκεί απευθείας.

Αν πάτε με παρέα θα χαρείτε πολύ με την μικρή επιστροφή στην παιδική σας ηλικία. Θα δείτε πράγματα που κάποτε αγαπούσατε πολύ και τώρα πωλούνται ως αντίκες. Θα έρθουν μπροστά σας εικόνες από άλλες δεκαετίες από τα εξώφυλλα των βιβλίων, των δίσκων, των βιντεοκασετών. Εγώ κόλλησα σε ένα View master. Πόσο είχα καεί όταν μου το είχαν κάνει δώρο. Πόσο αστείο φαινόταν δίπλα στα παλιά σίδερα.

Είναι και μια πολύ καλή ευκαιρία για να αναζητήσετε λίγη έμπνευση. Εξάλλου είναι πολύ trend το vintage και όλο και κάτι θα σας έρθει να δημιουργήσετε. Όχι απαραίτητα με κάτι που θα αγοράσετε αλλά με κάτι που χρόνια είχατε παραπεταμένο στο σπίτι και τσουπ «Αααα αυτό θα μπορούσε να γίνει ένα ωραιότατο…». Στάθηκα ιδιαιτέρως μπροστά στα παλιά τυπογραφικά συρτάρια. Η ιδέα σιγά-σιγά μεγαλώνει στο πίσω μέρος του μυαλού μου.

Τι θα βρείτε;
Ελπίζω όχι ό,τι πάντα λαχταρούσατε αλλά ποτέ μη λες ποτέ. Σίγουρα θα βρείτε μπόλικο υλικό για κάθε ξεχασμένη σας συλλογή. Και προτείνω ανεπιφύλακτα ένα καφεδάκι μετά στο Καφωδείο που είναι ολόκληρο σαν ένα πολυσυλλεκτικό παλαιοπωλείο.