82 σελιδοδείκτες για το 6ο Ελληνικό Συνέδριο Bookcrossing

Ένα απογευματάκι μετά τη δουλειά, αποφασίζετε να περπατήσετε λιγάκι. Είτε γιατί έχετε μουδιάσει από την καρέκλα του γραφείου, είτε επειδή έχετε πολλά στο μυαλό σας και θέλετε να μπει λίγος καθαρός αέρας.

Εκεί που περπατάτε χωρίς να κοιτάτε ή να ψάχνετε κάτι συγκεκριμένο, το μάτι σας πέφτει πάνω σε ένα βιβλίο. Πάνω σε ένα παγκάκι στην παραλία ίσως, πάνω σε ένα κουτί φυσικού αερίου δίπλα σε μια είσοδο πολυκατοικίας. Δεν παίζει ιδιαίτερα ρόλο του που. Ας πούμε εκεί. Αν είστε πολύ αφηρημένοι δε θα του δώσετε σημασία. Ή μπορεί και να σκεφτείτε «Αααα κάποιος το ξέχασε» και να το προσπεράσετε. Αν, όμως σταθείτε ένα λεπτάκι να το κοιτάξετε; Και έχει και ένα αυτοκόλλητο επάνω του που λέει «Είμαι ένα ελεύθερο βιβλίο»; Αν στις σελίδες του κρύβει ένα φυλλαδιάκι; Αν τέλος πάντων το πάρετε μαζί σας φεύγοντας (και καλά θα κάνετε) θα έχετε μόλις νιώσει αυτό που εγώ δυσκολεύομαι να περιγράψω. Τη χαρά του bookcrossing.

Έχω γράψει διάφορα posts στο παλιό μου blog για το Bookcrossing και θα βρείτε και στο blog του ZlatkoGR πολύ κατατοπιστικά posts. Σήμερα δε θέλω να γράψω για τη χαρά της απελευθέρωσης ενός βιβλίου. Θα γράψω για τη χαρά της δημιουργίας με αφορμή το Bookcrossing.

Στην αρχή είπαμε, να μαζευτούμε μερικές φίλες-bookcrossers και να φτιάξουμε μπρελοκάκια ως χριστουγεννιάτικο δωράκι. Μετά όταν πλησίαζε το 5ο Ελληνικό Συνέδριο Bookcrossing στη Θεσσαλονίκη, μαζευτήκαμε να κάνουμε σελιδοδείκτες, κάρτες, δωράκια για τις goodie bags και για να ετοιμάσουμε τα βιβλία που θα απελευθερώνονταν στο Συνέδριο. Άνοιξε η όρεξη και κάπως έτσι προέκυψαν και οι δημιουργικές Κυριακές.

Τώρα πλησιάζει το 6ο Ελληνικό Συνέδριο Bookcrossing, που θα γίνει στη Λειβαδιά 17-19 Ιουνίου και κάτι έπρεπε να κάνουμε. Ξεκινήσαμε και πάλι με σελιδοδείκτες που αγαπάμε και μας αρέσουν και θα συνεχίσουμε και με άλλα πραγματάκια.

Μαζευτήκαμε χθες μεσημεράκι στο Café Bazzar με ένα σακουλάκι ότι νάναι γραφική ύλη ο καθένας, όπως γκλίτερ, παλιά περιοδικά, χαρτόνια, κηρομπογιές, κορδελίτσες κ.α. Βασικά ό,τι περίσσευε από το σπίτι. Με καφεδάκι και διάφορα φαγώσιμα αρχίσαμε να φτιάχνουμε με πρόθεση μόλις πάει 17:00, που θα άρχιζε το επίσημο μηνιαίο μας meetup, να έχουμε κάνει αρκετούς και να σταματήσουμε. Στις 19:00 που έφυγα ο κόσμος ακόμα έφτιαχνε διάφορα και όταν γύρισα σπίτι βρήκα ένα κουτί με 82 έτοιμους λαμπερούς σελιδοδείκτες.

Δεν έχω να δώσω οδηγίες ή να γράψω υλικά. Ισχύει το ότι περισσεύει αρκεί να χωράει μέσα σε ένα βιβλίο. Άλλοι έγιναν με κολάζ, άλλοι με ζωγραφική, άλλοι με μικτή τεχνική, άλλοι απλά κόπηκαν σε διάφορα σχήματα. Αν σας περισσεύει ένα χαρτονάκι και δεν ξέρετε τι να το κάνετε, γράψτε ή ζωγραφίστε ή κολλήστε κάτι πάνω του και βάλτε το σε ένα βιβλίο σας. Σκεφτείτε πάντως αφού το διαβάσετε να το απελευθερώσετε. Ίσως και με το σελιδοδείκτη σας μέσα. Όσα post και να γράψω και όσες φορές και να το περιγράψω προφορικά, πάλι δε θα καταφέρω να πω όλα όσα σημαίνει για εμένα ένα ελεύθερο βιβλίο.

Αν θέλετε να βοηθήσετε στα άλλα πραγματάκια που θέλουμε να κάνουμε (φήμες λένε ότι η κούπα κέρδισε το τετράδιο, ότι το μπρελόκ έφτασε τελευταίο και καταϊδρωμένο μετά τη θήκη για ψιλολόγια και η τσάντα λόγω τραυματισμού δε σηκώθηκε από τον πάγκο αλλά δεν μπορώ να επιβεβαιώσω) θα χαρούμε πολύ να σας δούμε. Και μην διαβάσω δικαιολογίες του τύπου «Είμαι στην Αθήνα και είστε στη Θεσσαλονίκη» γιατί από όσο ξέρω και οι Αθηναίοι θα διοργανώσουν διάφορα workshops!

Και τέλος πάντων τον Ιούνιο θα έχουμε ένα ακόμα υπέροχο Συνέδριο και αν το χάσετε, θα χάσετε!