google reader & pinterest: δύο πολύ χρήσιμα εργαλεία για έμπνευση

google reader & pinterest: δύο πολύ χρήσιμα εργαλεία για έμπνευση

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, απέφυγα να μπαίνω τακτικά στην ντουλάπα μου. Είναι μικρή και αρκετά ζεστή και βαρετή, ειδικά όταν έξω από αυτήν έχει βόλτες στην παραλία, εκδρομούλες, θερινό κινηματογράφο, καφεδάκια σε δροσερά μέρη, διακοπές και άλλα τέτοια. Σαν παιδάκι δεν είχα χαρεί ανέμελα καλοκαίρια και έτσι κάνω ό,τι μπορώ τώρα ως ενήλικας. Εξάλλου “It is never too late to have a happy childhood”. Έτσι, δεν έφτιαξα κατασκευές, δεν δοκίμασα ιδέες και δεν έκανα workshops αν και πολλές φορές μπήκα στον πειρασμό. Αυτό δε σημαίνει πως δεν μάζευα προσεκτικά και με μεγάλη όρεξη, ιδέες για το φθινόπωρο. Αναζήτησα  περιοδικά, blogs, σελίδες, forums και διάφορα άλλα. Μακριά από τον υπολογιστή μου αρκεί ένα τεφτεράκι για να γράφω τις σκέψεις μου και τις ιδέες μου. Στο internet όμως τα πράγματα είναι αλλιώς. Με δυο κλικ παραπάνω χάνομαι και ξεχνάω τι έχω βρει 2 λεπτά πριν.

Ήθελα να βρω ένα ηλεκτρονικό τεφτέρι, εύχρηστο και λειτουργικό να “αποθηκεύω” τις ιδέες που βρίσκω. Εδώ και χρόνια έχω βολευτεί πολύ με τον Google Reader για να παρακολουθώ τα blogs και τις σελίδες που μου αρέσουν. Η διαδικασία είναι απλή, εύκολη και μόλις το συνηθίσει κάποιος απορεί πως ζούσε τόσα χρόνια χωρίς αυτό.

10 λόγοι για τους οποίους αγαπάω Google Reader

  1. Δε χρειάζεται να μπαίνω σε όλα τα sites ένα προς ένα για να βρω αν έχουν γράψει κάτι καινούριο.
  2. Δεν χρειάζεται να θυμάμαι ποιο ήταν το τελευταίο post που διάβασα σε ένα blog για να διαβάσω τα υπόλοιπα. Αν το έχω διαβάσει το “κρύβει”.
  3. Μπορώ να μπω σε Reader από οποιοδήποτε υπολογιστή. Έχω πάψει να χρησιμοποιώ τα “bookmarks” ή τα “favorites” ή τα “Αγαπημένα” του εκάστοτε υπολογιστή και browser.
  4. Αν μου αρέσει πολύ ένα post και δεν έχω χρόνο να το διαβάσω, θα του βάλω ένα αστεράκι να μη χαθεί και θα το διαβάσω με την ησυχία μου όποτε θέλω.
  5. Αν μου αρέσει πολύ ένα post το μοιράζομαι με τους φίλους μου / followers / συναναγνώστες. Τους περιμένει στα προς ανάγνωση.
  6. Αν τους αρέσει και εκείνους ένα post θα το μοιραστούν και έτσι εγώ έχω πρόσβαση σε κάτι που μπορεί μόνη μου να μη το έβρισκα.
  7. Μπορούμε να μοιραστούμε μεταξύ μας και σχολιάζοντας. Μερικοί πιάνουν κανονική κουβέντα πάνω σε κάποια post. Αυτό είναι λίγο κουραστικό μερικές φορές αλλά το προσπερνώ εύκολα.
  8. Μπορώ να κάνω φακέλους. Εμένα με βοηθάει να τακτοποιώ μαζί τα sites που έχουν περίπου ίδιο περιεχόμενο. Άμα έχω όρεξη για κατασκευές ρίχνω μια ματιά στο φάκελο “Κατασκευές”. Άμα θέλω να ενημερωθώ πάω στο φάκελος “Ειδήσεις”.
  9. Αν έχω ήδη blogger και έχω κάνει follow σε κάποια sites τα “φέρνει” ως ειδικό φάκελο (blogs I am following) και έτσι δε τα χάνω.
  10. Μπορώ και έχω τα τελευταία 10-15 που μοιράστηκα και εδώ στο πλάι από το blog (δεξιά στη στήλη “Πρόσφατα διάβασα)” για να δίνω ιδέες και σε άλλους.

Το πρόβλημα με τον reader είναι ότι δεν μου δίνει εύχρηστα εργαλεία για να τακτοποιήσω τις ιδέες που βρίσκω με έναν εύκολο τρόπο. Για παράδειγμα, βρήκα ένα post με οδηγίες για να φτιάξω χαριτωμένα φακελάκια. Τι tag ή λέξη κλειδί να του βάλω για να το βρω εύκολα όταν θα το χρειαστώ; Ή αν δεν το ψάχνω πως θα μου το υπενθυμίσω να το δοκιμάσω κάποια στιγμή; Μετά κάποια στιγμή έπεσα πάνω στο pinterest.com.

10 λόγοι για τους οποίους αγαπάω Pinterest.com

  1. Κάθε φορά που μπαίνω, στέκομαι για μερικά δευτερόλεπτα στην αρχική σελίδα και χαζεύω τα πιο πρόσφατα pins. Φτιάχνει η διάθεσή μου και “ανοίγει” το μάτι μου.
  2. Έφτιαξα αρκετά εύκολα boards με βάση τα πράγματα που ψάχνω. Έχω για παράδειγμα ένα με εύκολες κατασκευές, ένα με δύσκολες, ένα με χαρτί, ένα με συνταγές ζαχαροπλαστικής κ.λπ. Έτσι όταν βρίσκω κάτι πάω και το καρφιτσώνω (pin) στον ανάλογο πίνακα (board).
  3. Μια εικόνα χίλιες λέξεις. Παλιό αλλά καλό κλισέ. Διαλέγοντας την πιο αντιπροσωπευτική εικόνα από ένα post μπορώ να την καρφιτσώσω (pin) και μόλις την ξαναδώ να θυμηθώ περί τίνος πρόκειται.
  4. Ωστόσο η φωτογραφία μπορεί να είναι και link στο post για να βρω και παραπάνω πληροφορίες. Μπορώ ακόμα να γράψω και δικά μου σχόλια.
  5. Εχω βάλει το κουμπάκι (Pin it button) στον browser μου και μόλις πέσω σε site με κάτι ενδιαφέρον, τσουπ του κάνω ένα pin. Φυσικά στον ανάλογο πίνακα.
  6. Όταν πρωτοξεκίνησα και δεν είχα κάποιο φίλο ακόμα εκεί για να μοιράζομαι τα pins μου και να βλέπω και τα pins του, έψαξα στις κατηγορίες που έχει ήδη το Pinterest και άρχισα να ανακαλύπτω κόσμο με τα ίδια ενδιαφέροντα με εμένα.
  7. Μπορώ και εδώ και σχολιάζω, κάνω like (και μου τα κρατάει κάπου χώρια για να τα βρίσκω), repin μια ιδέα σε παραπάνω από ένα board.
  8. Μπορεί και να χρησιμοποιηθεί σαν μια προσωπική συλλογή αγαπημένων φωτογραφιών.
  9. Σε κάποια post ήθελα να αναφερθώ σε άλλα παραδείγματα που βρήκα, όπως για παράδειγμα με τα βαζάκια. Έτσι έκανα ένα post γεμάτο links που γίνεται κουραστικό. Τώρα θα κάνω ένα board και θα δίνω ένα link. Εντυπωσιακό εεε;
  10. Το ξέρω πως θα ακουστεί εγωιστικό αλλά είναι το μοναδικό site που “ανοίγει” τελείως στην μεγαλούτσικια οθόνη μου και χαίρομαι να τη βλέπω γεμάτη από λαχταριστές εικόνες :).

Συμβουλή: Μην κάνετε follow κάποιον ως πρόσωπο αν δεν είστε απολύτως σίγουροι πως σας αρέσουν όλα όσα “μαζεύει”. Κάντε follow μόνο τα boards που σας αρέσουν. Αλλιώς θα πνιγείτε από πληροφορίες.

Τώρα πλέον τα χρησιμοποιώ συνδυαστικά. Τις ενδιαφέρουσες ιδέες που ανακαλύπτω από reader, τις τακτοποιώ σε pinterest ανάλογα με το θέμα. Φυσικά και χαζολογάω και σε ό,τι κάνουν pin αυτοί που ακολουθώ. Μπορείτε να με κάνετε follow σε reader με το email mafaldaqu@gmail.com ή και να παρακολουθείτε μόνο τα “ευρύματά” μου. Μπορείτε να με κάνετε follow σε pinterest, από εδώ. Θα χαρώ πολύ να share ιδέες και σχόλια φέτος που και όρεξη υπάρχει και διάθεση!

3 σχόλια

  1. Πολύ μεγάλη αλήθεια η τελευταία εικόνα! :ο)

    Απάντηση
  2. Το ανακαλύπτω κάθε μέρα, όμως 😛

    Απάντηση
  3. Εχεις πολύ δίκιο, αλλά σίγουρα περνάς καλά ιδιαίτερα στο pinterest. Εγώ κοντεύω να πάθω έξαρτηση όπως και από το tumblr. Δε μου φτάνουν οι ώρες.

    Αννα σ’ ευχαριστώ ένα σωρό!!!! ακόμα μια φορά. Στείλε μου μαιλ θα μου άρεσε να βρεθούμε κάποια στιγμή αφού είμαστε στην ίδια πόλη.

    Απάντηση

Απάντηση