10 καρδούλες για την αγάπη

Γεννήθηκα στην πόλη και οι γονείς μου ήταν από πόλη και οι δύο. Δεν είχα ποτέ χωριό να πάω το καλοκαίρι ή το Πάσχα ή τα Χριστούγεννα. Οι γονείς μου είχαν χάσει τους γονείς τους πριν γεννηθώ εγώ (ή κάπου εκεί) και έτσι δεν είχα ποτέ γιαγιά και παππού. Η οικογένεια του μπαμπά μου μοιράστηκε σε όλη την υφήλιο για μια καλύτερη ζωή και έτσι το μόνο σόι που γνώρισα και έζησα ήταν οι αδερφές της μαμάς μου και οι οικογένειές τους. Δεν είχα ποτέ κάποιον παλιό κοντά μου να μου πει διάφορα παλιά ήθη και έθιμα. Άρχισα να παίρνω μυρουδιά ότι υπάρχουν, στο σχολείο και λίγο αργότερα όταν παντρεύονταν οι αδερφές μου, που όλα γίνονταν με μια συγκεκριμένη διαδικασία. Τα έζησα, όταν έχασα τους γονείς μου, που και πάλι όλα έπρεπε να γίνουν με μια συγκεκριμένη διαδικασία. Πολύ ξένη και πολύ οικεία για εμένα ταυτόχρονα.

Έμαθα πως σε συγκεκριμένα και τακτά χρονικά διαστήματα, πρέπει να κάνουμε διάφορα για τη μνήμη των ανθρώπων που χάθηκαν. Για να “ικανοποιούμε” την ψυχή τους και να νιώθουν ότι τους σκεφτόμαστε και τους αγαπάμε ακόμα. Και η ελληνική κουλτούρα έχει συνδέσει την ευφροσύνη της ψυχής με το φαγητό και έτσι για το συχώριο έπρεπε να γίνει προσφορά κάποιο φαγώσιμο. Κεράκια, καντηλάκια, λουλούδια, μνημόσυνα, τρισάγια, καθαρισμός του μνήματος, πιτούλες, κόλλυβα και άλλα πόσα τέτοια. Για να κρατιούνται απασχολημένοι αυτοί που βιώνουν την απώλεια και για να νιώθουν ότι προσφέρουν στον άνθρωπο που έχασαν. Τα καταλαβαίνω όλα αυτά. Αυτό δε σημαίνει ότι μπορώ να τα ακολουθήσω. Κάθε άνθρωπος έχει το δικό του τρόπο να θυμάται και να αγαπάει αυτούς που έχει χάσει. Και είναι άδικο να προσπαθείς να ζορίσεις τη στεναχώρια σε μπούσουλες και σε διαδικασίες αλλά φαντάζομαι ότι προσφέρει μια ανακούφιση αν η θλίψη έχει μπλοκάρει όλη τη σκέψη.

Κάθε άνθρωπος που δεν έχω γνωρίσει, είναι ένας ξένος που ζει τη ζωή του όπως και εγώ, έχει τα προβλήματά του, όπως και εγώ, βιώνει τις χαρές του όπως και εγώ και θέλει να αγαπάει και να τον αγαπούν όπως και εγώ. Που λαχταράει να του συμβεί κάτι καλό. Όπως και εγώ. Θέλω για κάθε μεγάλο κακό που έζησα, να κάνω ένα μικρό καλό, σε κάποιον ξένο. Να το βρίσκει εκεί που δεν το περιμένει. Έτσι για εμένα. Και για την αγάπη, που πήρα από τους ανθρώπους που έχω χάσει. Και για την αγάπη που παίρνω από τους ανθρώπους που έχω κοντά μου. Και για την αγάπη που έχω εισπράξει από ξένους.

Καλές γιορτές να έχουμε, γεμάτες αγάπη.

(8ο post από 16 σύνολο μέχρι το τέλος του 2013)