Μεταποίηση ρούχων Ι: Από μικρό σε μεγάλο

Κάθε καλοκαίρι ξεκινάει με το ίδιο κλισέ “Δεν έχω ρούχα να φορέσω”. Ένα σαββατοκύριακο μετά την τακτοποίηση χειμωνιάτικων και καλοκαιρινών έχω πιο ολοκληρωμένη άποψη του προβλήματος. “Δεν μου χωράνε τα ρούχα μου. Θέλω δίαιτα”. Το τελευταίο γλυκάκι της Κυριακής είναι η υπόσχεση ότι από αύριο θα αρχίσει μια σκληρή και επίπονη δίαιτα που θα με κάνει από 18 σε 14. Τις πρώτες 3 μέρες κόβω το φαγητό τελείως για να με “τιμωρήσω” που πάλι ξεχάστηκα και μετά όλα επανέρχονται στο κανονικό και εγώ βολεύομαι σε ό,τι χωράω ή σε ό,τι έχω συνηθίσει δηλαδή ένα 30% του συνόλου της ντουλάπας μου.

Κάποιο καλοκαίρι πήρα τη μεγάλη απόφαση να πάω σε μια μοδίστρα 2 πολύ αγαπημένα φορεματάκια για να μου προτείνει κάτι να τα κάνω, αφού δεν μπορούσα να τα φορέσω όπως ήταν. Και μου είπε με το πιο φυσιολογικό ύφος του κόσμου “Φούστες”. Από τότε σκέφτομαι διάφορες ανάλογες ιδέες αλλά κάπως φοβάμαι να βάλω χέρι στα ρουχαλάκια μου για να μη τα χαλάσω και δεν την παίρνω την απόφαση. Φέτος το σκέφτηκα από εδώ, το σκέφτηκα από εκεί και το αποφάσισα. Θα τα φτιάξω όλα έτσι ώστε να μπορώ να τα φορέσω όλα. Το πιθανότερο είναι ότι αυτό θα μου πάρει όλο το καλοκαίρι αλλά αν κρίνω πως πήγε η πρώτη μου απόπειρα, θα το χαρώ πολύ!

Ξεκίνησα με το πρώτο μπλουζάκι που δεν είχε πρόβλημα μεγέθους αλλά είχε κάτι τεράστια κομμάτια ύφασμα στα πλαϊνά του, που όταν το αγόρασα με εντυπωσίασαν και όταν το φόρεσα με καταρράκωσαν. Όλο αυτό το ύφασμα σε μια ιδιαίτερα επιβαρυμένη, από τα γλυκάκια, περιοχή ήταν κάπως καταστροφικό για τις ανασφάλειες μου. Το φόρεσα 1 φορά και έκτοτε έβγαινε από τα καλοκαιρινά και έμπαινε στα καλοκαιρινά χωρίς εγώ να αποφασίζω τι θέλω να το κάνω. Οπότε πήρα την απόφαση και το έκοψα στο πλάι όπως πίστευα ότι θα μου ταιριάζει καλύτερα. Επειδή δεν κατέχω πολύ από πατρόν χρησιμοποίησα μια μπλούζα που ξέρω ότι μου αρέσει το μέγεθός της και κινήθηκα ανάλογα.

Το ύφασμα όμως που περίσσευε ήταν μια μεγάλη πρόκληση και έτσι βάλθηκα να βρω ποιο μικρό και στενό μου μπλουζάκι ταιριάζει χρωματικά για να του κάνω μια επέκταση. Και κατέληξα σε αυτό το χακί που αποφάσισα να το κάνω από 14 σε 18 με μια προσθήκη στο πλάι. Με ζόρισε πάρα πολύ γιατί είχε γυναικείο κόψιμο αλλά θεωρώ πως τα κατάφερα συμπαθητικά. Μικρά κομματάκια που περίσσεψαν τα έριξα στην διευρυμένη λαιμόκοψη που ήθελα να τη “στολίσω” λίγο χίπικα 🙂

Όταν ενώθηκαν όλα τα κομμάτια έφτιαξα και 3 υφασμάτινα κουμπάκια από τα περισσεύματα και το βρήκα πολύ χαριτωμένο. Έτσι για να σπάει η μονοτονία της ρίγας. Πλέον νομίζω ότι θέλω να βάλω κουμπάκια παντού! Το καλό ήταν ότι όντως πέτυχα καλά τα χρώματα και σχεδόν φαινόταν ίδια η απόχρωση του χακί ανάμεσα στο τιραντάκι και στο παλιό μπλουζάκι!

Συνέχισα στις ίδιες αποχρώσεις όχι μόνο για να ταιριάξω τα χρώματα αλλά και για να μην αλλάζω το μασουράκι συνέχεια και τη κλωστή. Έτσι επόμενη αλλαγή ήταν αυτό το απίστευτα κοντό φορεματάκι που φορούσα ως μπλούζα. Το αγαπώ πολύ αυτό το χρώμα και αυτό το στυλ οπότε το φορούσα και ας με ζέσταινε όλο αυτό το ύφασμα πάνω από το τζιν. Αυτή ήταν η πιο εύκολη αλλαγή. Απλά το έκοψα στο επιθυμητό ύψος χωρίς ράψιμο όπως ήταν το στυλ του. Το μακό άμα το τραβήξεις/τεντώσεις γυρίζει προς τα μέσα και κάνει σχεδιάκι χωρίς να ξεφτάει 🙂

Και το υπόλοιπο δεν πήγε χαμένο. Μάκρυνε μια πολύ κοντούλα μπλούζα και της έβαλα και μια καρδούλα έτσι να δέσει καλύτερα οπτικά. Το ράψιμο της καρδιάς το φοβόμουν αφού ακόμα δεν έχω πάρει τον αέρα της ραπτομηχανής αλλά πήγε καλά και χάρηκα.

Για το τέλος άφησα μια βερμουδίτσα σπιτιού με απίστευτα μικρή μέση. Κέρδισα όσο μέγεθος ήθελα από τις πένσες (εκείνα τα σημεία που διπλώνει το ύφασμα) και έβαλα ένα κατακόκκινο ζωνάρι για κοντράστ. Αυτή νομίζω πως θα τη φοράω πολύ φέτος το καλοκαίρι. Έτσι απέκτησα 5 καινούργια ρούχα που σκοπεύω να φοράω και να χωράω και να χαίρομαι και η μοναδική μου προσθήκη ήταν οι βάσεις για τα τρία κουμπιά και λίγο κόκκινο ύφασμα που βρήκα στην ντουλάπα μου. Ούτε που μπορώ να θυμηθώ από που.

Μερικές πρώτες σκέψεις για τη μεταποίηση ρούχων:

• Χρειάζεται αρκετή μελέτη πριν το αποφασίσετε. Και ψάξιμο. Υπάρχουν πολλές αξιόλογες ιδέες στο internet. Μαζεύω πολύ προσεκτικά ότι συναντάω με ράψιμο εδώ, με ύφασμα εδώ και με μεταποίηση ρούχων εδώ. Στη σελίδα στο facebook έχω ειδικό album.
• Υπέροχο εργαλείο η ραπτομηχανή αλλά αν δεν έχετε, μην αποθαρρύνεστε. Γίνονται πολλά και με ράψιμο στο χέρι.
• Έχω καθιερώσει ένα μεγάλο βάζο κοντά μου όταν ράβω για να ρίχνω τις κλωστούλες (πάρα πολλές κλωστούλες παντού) και ένα κυβωτιάκι που ρίχνω τα μικρά κομματάκια. Δεν μπορώ να αποχωριστώ το ύφασμα. Εξάλλου μαζεύω ιδέες και για αυτά.
• Αν ένα ρούχο δεν το έχετε φορέσει για 3 χρόνια και δεν είναι για ειδική περίπτωση (γάμο, βάπτιση κ.λπ.) δε θα το φορέσετε ποτέ. Κάτι δεν πάει καλά μαζί του και πρέπει να το αλλάξετε και να το κάνετε πιο φιλικό σε εσάς ή να το χαρίσετε.
• Αν είστε όπως εγώ που δεν έχω άνεση με πατρόν και με σχεδιασμό ρούχων και ακόμα μπερδεύομαι πως να ράψω τι και που για να βγει σωστό, αφιερώστε αρκετό χρόνο παρατηρώντας τα ρούχα που αγαπάτε. Έχουν πολλά να σας πουν.

Ξεκίνησα, παράλληλα μια έρευνα για να εντοπίσω όλα τα σημεία που μπορεί κάποιος να πάει/χαρίσει τα παλιά του ρούχα. Θα το εκτιμούσα ιδιαιτέρως να είχα τις προτάσεις σας γιατί όπως κατάλαβα σε μια πρόσφατη κουβέντα με φίλες, δεν είναι γνωστά τα μέρη που δέχονται ρούχα. Είναι κρίμα να μένουν μέσα στην ντουλάπα και να μην τα κάνετε κάτι ή να μη θέλετε να τα κάνετε κάτι ενώ συνάνθρωποι μας τα χρειάζονται πραγματικά.