Χαρτονένια θήκη καπνού

Από το καλοκαίρι προσπαθώ να μειώσω το τσιγάρο. Είπα να κάνω μια δεύτερη προσπάθεια να γυρίσω σε στριφτό μπας και αυτή τη φορά δω αποτέλεσμα. Για να είμαι ειλικρινής, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες δεν την παλεύω πολύ αλλά προσπαθώ.

Το κακό με τα στριφτά είναι ότι έχουν πολλά αξεσουάρ. Χαρτάκια, φιλτράκια, το σακουλάκι του καπνού, αναπτήρα. Κάπως ασυμμάζευτα όλα αυτά στην τσάντα μου. Έψαξα στην ντουλάπα μου για μια παλιά θήκη καπνού που μου είχαν κάνει κάποτε δώρο μπας και συμμαζευτώ. Τη βλέπει ένα απόγευμα η Anastazzia και μου λέει «Κάπως σοβαρή, μονόχρωμη και μουντή δεν είναι αυτή η θήκη για εσένα;». Το σκέφτηκα και είχε δίκιο. Είμαι κάπως πολύχρωμη στα αξεσουάρ μου. Έψαξα να βρω λύσεις και αποφάσισα να κάνω μια με τα χεράκια μου. Έπεσαν μερικά emails και μαζευτήκαμε στην κουζίνα να κάνουμε θήκες.

Τι χρησιμοποιήσαμε:
– Περιοδικά διάφορα και κυρίως comics παλιά για να κάνουμε το κολάζ πάνω στη θήκη.
– Κόλλα κατά προτίμηση χαρτιού και μάλιστα stick για να μπορούμε να διορθώνουμε ότι κολλάμε
– Χαρτόνι τύπου canson σε ότι χρώμα ήθελε ο καθένας
– Αυτοκόλλητη διαφάνεια από αυτήν που ντύναμε τα βιβλία όταν ήμασταν παιδιά. Το λέμε και κόλλα καπλαντίσματος.
– Ψαλίδι. Βολεύει και το μικρό και το μεγάλο! Γενικά είχαμε μια έλλειψη αλλά τα καταφέραμε!
– Διάφορα μαρκαδοράκια και μερικές και glitter. Προαιρετικά πάντα.
– Κορδέλα όχι πιο πλατιά από 1 cm και όχι παραπάνω από 1 μέτρο.
– 1 και δυο κουμπάκια (ανάλογα πως το ήθελε ο καθένας)
– Βελόνα και κλωστή. Κλασσική όχι κάτι το ιδιαίτερο. Ίσα, ίσα για να ράψουμε το κουμπάκι.
– Ένα τρυπουλοκόφτη. Εντάξει δεν υπάρχει αυτό το εργαλείο. Εγώ το λέω πριτσιναδόρο αλλά αυτό είναι το εργαλείο που περνάει το χάλκινο κρικάκι στην τρυπούλα. Τέλος πάντων αν το ζητήσετε ως πριτσιναδόρο και πείτε και το παρασύνθημα «Όχι δεν θέλω να περάσω και κρικάκι» θα το βρείτε. Σε μέρη που πουλάνε κουμπιά, φερμουάρ και είδη κοπτικής ραπτικής. Ένας φτηνός κοστίζει 9-12 ευρώ και κάνει μια χαρά τη δουλειά του. Για πιο σίγουρα βλ. και την φωτό παρακάτω.

Αρχικά διαλέξαμε ένα χαρτονάκι που να μας άρεζε σαν χρώμα. Σχεδιάσαμε πάνω σε αυτό, αυτό το σχέδιο. Με μολυβάκι, χάρακα και ένα τρίγωνο για να βγει ίσιο. Έχω γράψει διάφορα πάνω στο «υπόδειγμα-ανάπτυγμα» και αν αποφασίσετε να το εκτυπώσετε και να σχεδιάσετε πάνω του, προσέξτε να διαβάζετε σωστά κάθε πλευρά. Η θήκη, που μου έκανε δώρο η planet-mom, είναι πανέμορφη αλλά ελαφρώς ανάποδη. Όταν την κοιτάω και πάω να την ανοίξω, πρέπει να την αναποδογυρίσω για να τη θαυμάσω!

Αφού ολοκληρώσαμε το ανάπτυγμα, το κόψαμε στις εξωτερικές πλευρές του και διπλώσαμε ελαφρά τα εσωτερικά σημεία. Εκεί που στο υπόδειγμα έχω διακεκομμένες γραμμές.

Tip: Στα αναπτύγματα σημειώνουμε με συνεχόμενη γραμμή τις πλευρές που θέλουν κόψιμο και με διακεκομμένη τις πλευρές που θέλουν δίπλωμα.

Αρχίσαμε να κολλάμε διάφορα πάνω στην πλευρά που είχαμε «λερώσει» με μολυβιές για να κάνουμε το ανάπτυγμα. Έτσι και αλλιώς αυτή η πλευρά θα καλυφθεί από κολάζ και έτσι δεν μας πειράζει που έχει γραμμές.

Όταν τελειώσαμε το κολάζ απλώσαμε το διαφανές αυτοκόλλητο και πατήσαμε καλά για να μην δημιουργούνται μπουρμπουλήθρες. Για τον ίδιο λόγο αποφύγαμε τα τρισδιάστατα πράγματα. Για να μπορεί να κολλήσει ομοιόμορφα. Διπλώσαμε και πάλι τις πλευρές που ήθελαν δίπλωμα.

Αρχίσαμε με τον πριτσιναδόρο να ανοίγουμε τρυπούλες (όχι πάνω από 5-6) στα πλαϊνά της συσκευασίας. Δύσκολο κομμάτι εξαιτίας του αυτοκόλλητου. Γενικά για να κόψει εύκολα ο πριτσιναδόρος θέλει ένα χαρτονάκι κάτω από την επιφάνεια που τρυπάμε. Με διπλωμένη τη θήκη και έχοντας ως μέτρο τα πλαϊνά μαρκάραμε τις τρύπες και για το μπροστά μέρος της θήκης. Πάλι ζόρι και κακό να ανοίξουν άλλες τόσες τρύπες.

Ήρθε η ώρα της κορδέλας. Το λέγαμε και κορσέ αυτό το δέσιμο. Περνάμε τις δύο άκρες μιας κορδέλας όχι πάνω από 20cm στις δύο κάτω τρυπούλες της μιας πλευράς. Θα πρέπει η κορδέλα να βρεθεί όλη μέσα στο εσωτερικό της θήκης. Παίρνουμε την μια άκρη την περνάμε στην απέναντι επόμενη τρύπα και την περνάμε από έξω προς τα μέσα. Το ίδιο και στην άλλη άκρη. Έτσι φτάνουμε σιγά-σιγά επάνω στο άνοιγμα της θήκης και εκεί κάνουμε 2 κομπάκια. Για να «κλείσει». Το ίδιο και από την άλλη πλευρά. Ακούγεται δύσκολο αλλά είναι όπως περίπου όταν περνάμε κορδόνια σε παπούτσια.

Ράβουμε το κουμπάκι μας στο κέντρο του καπακίου και δένουμε με έναν κόμπο την κορδελίτσα (περίπου μήπους 30cm) στην κλωστή που το συγκρατεί στη θήκη μας. Δεν προσπαθούμε να περάσουμε την κορδέλα από το κουμπάκι. Σχεδόν αδύνατο. Την τυλίγουμε γύρω από τη θήκη μας 2 φορές και τέλος την περνάμε πάλι γύρω από το κουμπάκι μας! Έτοιμη.

Tip1: Κάποιοι όπως ο ZlatkoGR έκαναν κολάζ και από τη μέσα πλευρά του κουτιού! Γιατί όταν το ανοίγουμε τη βλέπουμε!
Tip2: Κάποιοι όπως ο ZlatkoGR σκέφτηκαν την μπροστά όψη της θήκης (αυτή με το κουμπάκι) ως ενιαία και έκοψαν μια εικόνα στα δυο. Έτσι μοιάζει ίδιο και ας μην είναι.
Tip3: Κάποιοι όπως η Planet-mom, στα τελειώματα της κορδελίτσας έδεσαν ένα διακοσμητικό κάτι. Όμορφο!
Tip4: Κάποιοι (πολλοί για να γράφω όλα τα nicks) δεν καπνίζουν αλλά τους άρεσε ως ιδέα για κασετίνα ή απλά μια θήκη! Επίσης χρήσιμο!
Tip5: Αν δεν υπάρχει πριτσιναδόρος ή τρυπουλοκόφτης, υπάρχει διακορευτής ή και μεγάλη βελόνα σακοράφα. Τέτοια που να περνάει η κορδελίτσα από το «μάτι» της.

Αν η πρώτη δεν βγει καλή, η δεύτερη σίγουρα θα σκίσει! Είμαι σίγουρη! Εγώ ενθουσιάστηκα με όλες τις θήκες που είδα την Παρασκευή! Βέβαια αυτή που μου χάρισαν είναι η πιο τέλεια 🙂