Το in my closet απέκτησε σελίδα στο facebook

Το έχω πλέον αποδεχθεί. Το καλοκαίρι δεν έχω όρεξη να μπω στην ντουλάπα μου. Βαριέμαι, ζεσταίνομαι, το μυαλό μου είναι έξω από το σπίτι, στο θερινό, στο δροσερό καφεδάκι, στις διακοπές. Οπουδήποτε εκτός από την ντουλάπα μου.

Όταν όμως με το καλό πλησιάζει ο Σεπτέμβριος και αφού έχουν τελειώσει οι όποιες διακοπές (ναι τα κατάφερα και φέτος έστω και για λίγο), με πιάνει μια πελώρια λαχτάρα να οργανωθώ για τη νέα σχολική χρονιά. Πέρσι, είχα κάνει μια αναλυτική έρευνα για τις επιλογές που είχα στη Θεσσαλονίκη, για να μάθω κάτι καινούριο. Φέτος, όμως αποφάσισα πως έχω πολλά project να ολοκληρώσω και κάποια που πάντα ήθελα να κάνω και έτσι λέω να μείνω όλο το χειμώνα στην ντουλάπα μου και να φτιάχνω διάφορα.

Πήρα, λοιπόν, ένα τετραδιάκι και άρχισα να καταγράφω όλα όσα θα ήθελα να κάνω ή να είχα κάνει και ποτέ δεν αφιέρωσα αρκετό χρόνο. Εκεί που έγραφα και έσβηνα, έπεσε μπροστά μου μια άσχετη ερώτηση: “Να κάνουμε site ή blog;” και βρέθηκα να κάνω μια λίστα με τα υπέρ και τα κατά της κάθε επιλογής. Άμα με ρωτάνε τη γνώμη μου, γίνομαι σοβαρός άνθρωπος και προσπαθώ να σκέφτομαι τεκμηριωμένα. Μετά από πολλές ώρες σκέψης κατέληξα να απαντήσω: “Να κάνετε σελίδα στο facebook”.

Γιατί το in my closet απέκτησε σελίδα στο facebook;

• Είναι από τις πιο εύκολες διαδικασίες. Με 2-3 κλικς έχει φτιαχτεί μια σελίδα.
• Όλοι μου οι φίλοι και οι γνωστοί είναι εκεί εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις. Κάποιοι είναι και σε twitter, κάποιοι είναι και σε flickr, κάποιοι είναι και σε pinterest, κάποιοι είναι και σε bookcrossing και κάποιοι άλλοι είναι και σε άλλα πολλά διαφορετικά μέρη που έχω κάνει λογαριασμό και ενίοτε μπαίνω. Αλλά σχεδόν όλοι είναι εκεί.
• Εμένα μου αρέσει πάρα πολύ να διαβάζω ώρες ολόκληρες, blogs/sites/fbpages που έχουν κατασκευές, τεχνικές, ιδέες και ασχολούνται με την επαναχρησιμοποίηση. Όλη αυτή η πληροφορία αρχειοθετείται στο pinterest, εφόσον μου αρέσει, για μελλοντική χρήση. Αλλά δεν μοιράζεται/κοινοποιείται. Τουλάχιστον όχι όπως θα ήθελα ή όπως είχα μάθει παλιά με το GReader. Στο facebook το μοίρασμα είναι μια απλή διαδικασία. Όμως…
• …το να βρίσκω κάτι ενδιαφέρον και να το κοινοποιώ προς όλους τους φίλους μου, είναι λίγο ενοχλητικό για όποιους απλά δεν έχουν ίδια ενδιαφέροντα με εμένα. Και ναι έχω φίλους που δεν έχουν διάθεση να κάνουν κατασκευές και τους αγαπάω το ίδιο ή και περισσότερο. Μια σελίδα την κάνεις όποτε θέλεις like και όποτε θέλεις unlike χωρίς άγχος.

• Βρίσκω συνέχεια ιδέες που θέλω να δοκιμάσω ή που θέλω να προσπαθήσω αλλά αν δεν βρω το χρόνο να τις κάνω, δε θα μπω στον κόπο να κάνω post. Γιατί να πάνε χαμένες; Χαμένες τελείως δεν πάνε, γιατί υπάρχει και το pinterest αλλά δεν είναι το ίδιο.
• Πιστεύω πολύ στην έμπνευση της στιγμής. Και στη διάρκεια της στιγμής. Μου αρέσει να μπαίνω στο facebook και εκτός από τη γκρίνια και τα νέα των φίλων, να βλέπω έτσι ξαφνικά μπροστά μου και κάτι που μόλις ανακάλυψαν και τους άρεσε. Μια φωτογραφία, ένα link, ένα βιντεάκι. Μου φτιάχνει τη μέρα. Φαντάστηκα ότι θα υπάρχουν και άλλοι σαν εμένα :).
• Με ενθουσιάζει κάθε νέο μέσο (τις σελίδες στο facebook εννοώ, όχι το facebook) που νιώθω ότι έχει δυνατότητες και που με προκαλεί να το μάθω, να το καταλάβω και να πειραματιστώ.

Το πρώτο πράγμα που μου τράβηξε την προσοχή σε σελίδες που ανακάλυπτα ήταν η σημαντικότητα της cover pic. Για ένα μέσο χρήστη, όπως είμαι εγώ, δεν αφήνει περιθώριο όπως ένα blog ή ένα site να αλλάξεις το στήσιμο/μορφή. Η cover pic όμως είναι ένας χώρος 851Χ315pixels που μπορεί κάποιος να πειραματιστεί. Όσο εγώ χάζευα cover pics άλλων, ένας καλός φίλος έφτιαξε τη δική του σελίδα σε facebook και μου είπε “Μπορείς να μου φτιάξεις την cover pic;”. Ενθουσιάστηκα στην ιδέα, μου αρέσει και η σελίδα So little sleeping and so much reading (να πάτε όλοι να κάνετε like) και έτσι έβαλα κάτω κάποιες ιδέες, τις έδειξα, πήρα έγκριση για μια και άρχισε η κατασκευή. Ναι, κατασκευή για μια cover pic στο facebook. Γιατί πρέπει να είναι μια απλή φωτογραφία;

Η σκέψη ήταν απλή. Σε ένα λιβαδάκι, υπάρχει ένα καλοστρωμένο κρεβατάκι, που γύρω του πετούν βιβλία. Εμείς το κοιτάμε από ψηλά μέσα από τα σύννεφα. Η εκτέλεση ήθελε πολύ cernit για το κρεβατάκι, ψήσιμο, την καταστροφή του Catch 22 (ενός βιβλίου που ξέρω ότι αγαπάει η σελίδα, δηλαδή ο admin της) με σκίσιμο, κόψιμο, βάψιμο και άλλα τέτοια και μετά το στήσιμο. Το στήσιμο έγινε πάνω σε ένα χοντρό χαρτόνι που είχα μετρήσει να έχει την ίδια αναλογία με την cover pic δηλαδή 2,7. Τελικό μέγεθος 50cmX18,5cm. Εκεί άρχισα να κολλάω το χάρτινο χορταράκι και να τοποθετώ ξυλάκια από σουβλάκια για να σταθεροποιήσω τα σύννεφα και τα βιβλία. 

Και μετά άρχισαν τα δύσκολα. Έπρεπε η κατασκευή να φωτογραφηθεί και έτσι η κουζίνα έγινε ένα μικρό studio. Με εμένα πάνω στη σκάλα, να φτιάχνω από ψηλά τα ξυλάκια και να αλλάξω τις θέσεις, ενώ η φωτογραφική στον τριπόδι. Αν δεν έχετε άνεση με τη σκάλα μη το κάνετε αυτό. Και ναι όλη η κατασκευή πάνω σε ένα καλαθάκι σκουπιδιών γιατί από κάτω περίσσευαν τα ξυλάκια. Τελικά κατάφερα κάτι που έμοιαζε με συμπαθητικό και να το αποτέλεσμα!

Το διασκέδασα πολύ, ζορίστηκα πολύ που σκέφτηκα ότι θα ήθελα να το ξανακάνω. Και έτσι πιάστηκα με την cover pic της σελίδας του in my closet! Έτσι μπήκα μέσα στην ντουλάπα μου και άρχισα να σκέφτομαι διάφορες ιδέες. Και αυτή που μου άρεσε πιο πολύ ήταν ήδη εκεί και με περίμενε.

Το κοινό που έχουν όλες οι ντουλάπες είναι ρούχα. Άλλοτε τακτοποιημένα και άλλοτε όχι. Έχουν κι άλλα πράγματα αλλά τα ρούχα είναι το πιο συνηθισμένο. Πήρα λοιπόν όλα τα ρούχα, τα έβγαλα έξω και έμειναν μόνο οι κρεμάστρες. Έφερα έναν μικρό χαμό στο δωμάτιο καθώς έψαχνα να βρω ποια κρεμάστρα μου ταίριαζε περισσότερο και στοιβάζοντας τα ρούχα όλο αγωνία.

Και άρχισα να φοράω στις κρεμάστρες χάρτινα ρούχα, όπως εκείνα τα παλιά, που παίζαμε όταν ήμασταν παιδιά. Όχι ακριβώς τα ίδια. Αρκετά μεγαλύτερα. Το χαρτί είναι μια αγαπημένη πρώτη ύλη και σκοπεύω να αφιερώσω όλο τον Οκτώβριο σε αυτήν! Όχι πως δε θα έχω και άλλα υλικά ή ιδέες αλλά το χαρτί θα έχει την τιμητική του. Σύντομα θα ανακοινώσω και τον πρώτο μου διαγωνισμό με θέμα το χαρτί! Το τελικό αποτέλεσμα είχε λιγότερο κόπο από την άλλη cover pic αλλά περισσότερη δουλειά μετά. Έπρεπε να ξανασυμμαζευτεί όλη η ντουλάπα 🙁

Κάτι που δεν είχα σκεφτεί όταν ξεκίνησα τη σελίδα ήταν οι παραγγελιές. Το ξεκίνησε η CASPER85 ρωτώντας τι μπορεί να κάνει με τα χοντρά εξώφυλλα από παλιά βιβλία φοίτησης. Μου αρέσει πολύ να ψάχνω και έτσι ενθουσιάστηκα! Έφτιαξα και ειδικό album για τις παραγγελιές. Αν και εσείς έχετε κάτι που σας περισσεύει και δεν ξέρετε τι να το κάνετε βγάλτε μια φωτογραφία και ρωτήστε! Θα χαρώ πολύ να ψάξω.

Σας περιμένω, λοιπόν, να πάτε και να ρίξετε μια ματιά, να κάνετε like άμα σας αρέσει, να μου δίνετε παραγγελιές και ελπίζω με τόσες ιδέες που βρίσκω και μοιράζομαι, να σας παρακινήσει μια από όλες αυτές και να την κάνετε! Εδώ θα συνεχίσω να γράφω για όλα όσα κάνω, τα οποία είναι πολλά! Καλή και δημιουργική σχολική χρονιά να έχουμε!