Μεταποίηση ρούχων ΙΙ: Από φόρεμα σε μπλούζα

Το καλοκαίρι αγαπάω πολύ τις φούστες και τα φορέματα. Θεωρώ πως είναι ότι πιο δροσερό μπορώ να φορέσω και να ανεχτώ τη ζέστη, με την οποία δεν τα πάω καλά. Καθόλου καλά. Και η ντουλάπα μου είναι γεμάτη φορεματάκια, χαριτωμένα και δροσερά και σε διάφορα μεγέθη. Μικρά, μεγάλα, κοντά, μακριά, αεράτα. Και είναι κάποια που τα αγαπάω πολύ αλλά για διάφορους λόγους, κυρίως ανασφάλειας, δεν φοράω πλέον και αυτήν την εβδομάδα αποφάσισα να τα πειράξω μπας και τα ξαναφορέσω. Μετά την πρώτη μεταποίηση ρούχων μου, έχω πάρει φόρα και χαίρομαι!

Ξεκίνησα με ένα πολύ αγαπημένο φορεματάκι που το φορούσα πάντα με ένα άσπρο μπλουζάκι εσωτερικά. Το φορεματάκι μου ήταν από μέγεθος μια χαρά αλλά το μπλουζάκι με ζέσταινε και ήταν και κάπως μικρό οπότε και με ζόριζε. Το σκέφτηκα αρκετά και αποφάσισα να το θυσιάσω, αξιοποιώντας όμως τα χαριτωμένα μανικάκια του.

Το εύκολο ήταν να μετρήσω και να κόψω το μανικάκια. Άπλωσα το φορεματάκι πάνω στο μπλουζάκι, αφού πρώτα το είχα σιδερώσει καλά, και με ένα μαρκαδοράκι σημάδεψα τι ήθελα να κρατήσω. Το έκανα για το ένα μανίκι κυρίως και το άλλο το έκοψα έχοντας ως δείγμα το κομμένο. Και μετά άρχισαν τα δύσκολα.

Πρέπει να ομολογήσω ότι με μπερδεύει απίστευτα αυτό που πρέπει να γυρίσει το ύφασμα ανάποδα και η καλή με την ανάποδη και το πάνω κάτω για να ραφτεί κάτι και να μην φαίνονται οι ραφές. Και νομίζω πως πέρασε μια αιωνιότητα μέχρι να το ράψω το μανικάκι σωστά και όχι ανάποδα. Και το ανάποδα έχει πολλές ερμηνείες στο ράψιμο και δεν θέλω καν να πω πόσες φορές χρειάστηκε να ξηλώσω για να ξαναράψω.

Τότε συνειδητοποίησα πόσο χρήσιμο είναι να κάνω πρόχειρες ραφές με το χέρι, πριν το ράψω στη ραπτομηχανή. Το αποτέλεσμα μου άρεσε πάρα πολύ και φυσικά φύλαξα το υπόλοιπο μπλουζάκι για κάτι άλλα που έχω στο μυαλό μου.

Για ακόμα μια φορά κινήθηκα στις ίδιες αποχρώσεις σε ότι επέλεξα να διορθώσω για λόγους οικονομίας χρόνου και υλικών. Και το επόμενο θύμα της όρεξης μου, να τα αλλάξω όλα, ήταν ένα πολύ όμορφο φορεματάκι που το έχω 3 χρόνια και δεν το έχω φορέσει ούτε μια φορά. Ενώ με ενθουσίαζε το πάνω και το κάτω μέρος, στη μέση και πιο συγκεκριμένα στους γοφούς ήταν αθεράπευτα ίσιο και πολύ οριακά στο μέγεθός μου με αποτέλεσμα να με ζορίζει όταν κάθομαι και να νιώθω ότι δε με κολακεύει όταν περπατάω. Πήρα, με βαριά καρδιά, το ψαλίδι και το έκοψα. Όχι μόνο κάθετα, στο επιθυμητό για μπλούζα ύψος, αλλά και λίγο κοφτά στα πλαϊνά για να κερδίσω λίγο “αέρα”. Έχω σώσει πολλές μπλουζίτσες έτσι. Και τότε πρόσεξα ότι του έλειπαν 2 από τα 3 κουμπάκια του.

Αυτό το ένα που ακόμα στεκόταν στη θέση του, δεν ήθελα να το καταργήσω. Μου φαινόταν και χρωματικά και από άποψη σχεδίου ότι ταίριαζε πάρα πολύ με το μπλουζάκι (πλέον) μου. Και έτσι απλά πρόσθεσα 2 λευκά περλέ κουμπάκια, από αυτά που λέω μανιταράκια γιατί δεν έχουν τρυπούλες και κάπως ένιωσα καλύτερα που έσωσα ένα όμορφο κουμπάκι.

Ένα από τα σημαντικότερα μου προβλήματα όταν πάω για ψώνια είναι ότι θαμπώνομαι πολύ από κάποια χρώματα. Το μωβ φορεματάκι στα αριστερά ήταν μια τέτοια περίπτωση. Δεν πρόσεξα καν ότι είχε τόσο “φούσκωμα” στο κάτω μέρος που όταν αποφάσισα να το ξαναφορέσω ένιωθα σα μπουμπουνιέρα. Δεν έδωσα και πολύ σημασία στη φόδρα που είχε εσωτερικά. Όμως το καλοκαίρι δε θέλω να με ζορίζει τίποτα και αυτή η άθλια (η φόδρα), αν και ήταν απολύτως απαραίτητη για την αποκαλυπτικότητα του υφάσματος, ήταν πολύ στενή και σφιχτή. Και πήρα το ψαλίδι και πάλι έκοψα κάθετα στο ύψος που ήθελα. Τη φόδρα όμως την κράτησα γιατί είχα άλλα σχέδια στο μυαλό μου.

Το μαύρο αριστερά φορεματάκι, επειδή το ύφασμά του ήταν πολύ λεπτό και αρκετά διαφανές ή και σιθρού όπως θα έλεγε η μαμά μου, το φορούσα πάντα ως μακριά μπλούζα πάνω από παντελόνι. Δεν ήθελα να το κόψω σε μπλούζα και το ψαλίδι πήγε λίγο πιο ψηλά και έγινε μια φούστα. Δεν ήθελα να βάλω λάστιχο αλλά ζωνάρι και το ύφασμα της φόδρας φαινόταν πολύ ιδανικό αλλά πολύ ελαφρύ και πολύ μαλακό.

Όταν άρχισα να ράβω και έφτιαξα τα πρώτα μου πραγματάκια, μου πρότειναν να προμηθευτώ αυτό το υλικό που δεν ξέρω πως λέγεται στα ελληνικά αλλά είναι κάτι σαν αυτοκόλλητη βάτα. Σιδερώνεται πάνω στο ύφασμα και κολλάει πάνω του χωρίς ράψιμο. Του δίνει όγκο και αντοχή και έτσι μπορούσα να φτιάξω θήκη για tablet που ήθελα για μια φίλη. Σκέφτηκα να το χρησιμοποιήσω και τώρα για το ζωνάρι και ελπίζω να μη με ζεσταίνει πολύ. Μπορείτε να βρείτε και άλλες ιδέες και τρόπους χρήσης του και θα το εκτιμούσα απεριόριστα αν κάποιος μου έλεγε το ελληνικό του όνομα. Το μετάνιωσα κάπως που δεν έβαλα λάστιχο στην φούστα γιατί δεν τα κατάφερα να το ράψω τελείως ομοιόμορφα γύρω από τη φούστα μου (πρώην φόρεμά μου) αλλά θα το ξαναπροσπαθήσω σε άλλο ρούχο.

Τώρα έχω υπόλοιπα φόδρας, υπόλοιπα μπλούζας, το πάνω μέρος από ένα φόρεμα , το κάτω μέρος από άλλο φόρεμα και πολλές ιδέες για να συνεχίσω και με τα υπόλοιπα ρουχαλάκια μου. Έφτιαξα και ένα σκονάκι για να έχω δίπλα μου στη ραπτομηχανή και να “πειράζω” τις μπλούζες μου με διαφορετικούς τρόπους. Ελπίζω να βοηθήσει. Μέχρι το τέλος του καλοκαιριού θα σας έχω γεμίσει σκονάκια για φούστες, φορέματα, παντελόνια και άλλα τέτοια.

Μερικές σκέψεις για τη μεταποίηση ρούχων:

• Βοηθάει πάρα πολύ τα ρούχα να είναι καλοσιδερωμένα και η σιδερώστρα δίπλα στη ραπτομηχανή και σε ετοιμότητα. Διευκολύνει πάρα πολύ το ράψιμο. Το λέω εγώ, που γενικά δεν τα πάω καλά με αυτήν την ηλεκτρική συσκευή και μάλιστα το καλοκαίρι.
• Αν το έχετε πάρει σοβαρά απόφαση να πετάξετε ρούχα για διάφορους λόγους, όπως επειδή δεν είναι σε καλή κατάσταση για να χαριστούν ή δεν σας έχω ανοίξει ακόμα την όρεξη να τα πειράξετε, κρατήστε όσα περισσότερα πράγματα μπορείτε. Γιακάδες, κουμπάκια, φερμουάρ, αξεσουάρ, μανίκια, κεντήματα και ότι άλλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάπου αλλού. Άμα δε θα θέλετε εσείς, τα θέλω εγώ 🙂
• Σε δύσκολα σημεία όπως τα μανικάκια δώστε χρόνο και υπομονή σε μια πρόχειρη και γρήγορη ραφή. Ξηλώνεται εύκολα και θα σας διευκολύνει πάρα πολύ.
• Αν ένα ρουχαλάκι έχει τρυπούλες ή λεκεδάκια ή κάτι που σας κάνει να μη θέλετε να το φορέσετε, ρίξτε μια ματιά εδώ για μια τέλεια λύση με ελάχιστο ύφασμα και χωρίς ραπτομηχανή. Εμένα μου τα έδειξε την προηγούμενη εβδομάδα η Zarkadia και ενθουσιάστηκα. Σύντομα θα σας δείξω όλα τα “μπαλώματα” που ετοιμάζω.
• Δεν πειράζει άμα κάποια ιδέα σας δεν πετύχει ή η εκτέλεση σας δυσκολέψει και δε σας αρέσει το αποτέλεσμα. Αν “πειράζετε” ρούχα που δε φοράτε, δε πρέπει να τα λυπάστε. Προσπαθήσατε να τους δώσετε μια δεύτερη ευκαιρία και δεν πέτυχε. Το επόμενο σας εγχείρημα θα έχει σίγουρα καλύτερο αποτέλεσμα.

Επίσης, πήγα και στο Etsy Craft Party, που διοργάνωσε για τη Θεσσαλονίκη η The Wandering Deer στο Πείραμα και μου μπήκαν πολλές ιδέες για το κέντημα, που δεν το είχα και σε πολύ εκτίμηση αλλά το παρουσίασε τόσο όμορφα η Ariadne, που λέω να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία τουλάχιστον για τα ρουχαλάκια μου. Το Σαββατοκύριακο που μας έρχεται λέω να κάνω φουστίτσες και άλλες ιδέες από παλιά μου ρούχα. Εσείς τι θα θέλατε να διορθώσετε; Καλό, δροσερό και δημιουργικό Σαββατοκύριακο να έχουμε!