Κρεμαστές μολυβοθήκες με τενεκεδάκια

Το φθινόπωρο ήρθε μαζί με μια πελώρια λαχτάρα να φτιάξω το εργαστήρι μου. Να ετοιμαστώ για τη νέα σχολική χρονιά, διαμορφώνοντας τον χώρο μου έτσι ώστε να με προκαλεί καθημερινά να φτιάξω πράγματα. Όπως αποδείχτηκε, αυτή η απόφαση ήταν πραγματικά μεγάλη και ο κόπος/χρόνος που έπρεπε να καταβάλλω ήταν πολύ περισσότερος από όσο μπορούσα να φανταστώ αλλά νομίζω πως άξιζε τον κόπο. Το θετικό του εγχειρήματος είναι ότι είχα πολύ μεγάλη βοήθεια και υποστήριξη από πολλά άτομα και επιχειρήσεις και έτσι, για την ώρα, όλο αυτό πάει όπως το φαντάστηκα και το οραματίστηκα. Θα μοιραστώ μαζί σας βήμα – βήμα τις αλλαγές που έκανα για να γίνει όμορφο, λειτουργικό και με μεγάλες δυνατότητες αποθήκευσης, ένα από τα πιο μικρά δωμάτια του σπιτιού μου.

Την ημέρα που πήρα την μεγάλη απόφαση να φτιάξω το εργαστήρι μου ή αλλιώς το craftroom μου, . Ζήτησα από όλους και όλες να φωτογραφίσουν για εμένα το χώρο που δημιουργούν και να μοιραστούν μαζί μου τα καλά του και τα κακά του. Είχα μεγάλη ανταπόκριση και άμα δεν το έχετε πάρει χαμπάρι προλαβαίνετε να συμμετέχετε γιατί είναι έως τις 30/9 και έχει και δωράκια! Από αυτές τις συμμετοχές συνειδητοποίησα δύο βασικά “παράπονα”: 1. Δεν έχω χώρο / 2. Έχω παιδιά. Η πρότασή που θα σας κάνω σήμερα είναι βασική λύση για το πρώτο πρόβλημα αλλά και ουσιαστική λύση και για το δεύτερο. Γιατί τοίχους ή ντουβάρια όπως θα έλεγε η μάνα μου έχουμε όλοι. Ήρθε η ώρα να τα αξιοποιήσουμε δημιουργικά και αν επιλέξουμε και ψηλά σημεία, τα κάνουμε ακόμα πιο δυσπρόσιτα για τα παιδιά.

Η πρότασή μου, που την εφάρμοσα και σε μεγάλο βαθμό και στο εργαστήρι μου, είναι κρεμαστές μολυβοθήκες για υλικά. Τα έφτιαξα έτσι ώστε να μπορώ ανά πάσα στιγμή να τα ξεκρεμάω και να τα έχω δίπλα μου και μόλις τελειώσω, ξανά στη θέση τους. Δαπάνησα αρκετό χρόνο και προσπάθεια για να είναι και ομορφούλια γιατί από τη στιγμή που θα έμπαιναν στον τοίχο θα έπρεπε να λειτουργούν και λίγο διακοσμητικά. Τα υλικά που χρησιμοποίησα ήταν κυρίως από την ανακύκλωσή μου που την μαζεύω εδώ και πολύ καιρό. Αυτή μου η επιλογή δε θα πρέπει να σας περιορίσει. Εσείς αν αποφασίσετε να κάνετε κάτι ανάλογο ψαχτείτε για δοχεία που ήδη έχετε και ας μην είναι από την ανακύκλωση. Αρκεί να έχουν καπάκι 🙂

Τι υλικά χρησιμοποίησα:

• Παλιά κάδρα με σκληρή επιφάνεια/βάση. Κάνουν και απλά καδράκια ή κορνίζες αρκεί να κόψετε ένα αρκετά χοντρό χαρτόνι στη διάσταση της κορνίζας για πλάτη.
• Τενεκεδάκια από πουράκια και από καφέ που είναι κάπως μεγάλα και με καπάκι.
• Μεγάλα κουβαδάκια από γιαούρτι και ποπ κορν που αγαπάω πολύ και τα κρατάω ολα.
• Σπρέι για να τα βάψω σε διάφορα χρώματα.
• Χαρτοπετσέτες ή χαρτί αφής με σχέδια για να διακοσμήσω τα καπάκια.
• Δεματικά από αυτά που χρησιμοποιούμε για να συμμαζεύουμε καλώδια.
• Λευκό ακρυλικό.
• Ξυλόκολλα γνωστή και ως ατλακόλ.

Τι εργαλεία χρησιμοποίησα:

• Πιστόλι σιλικόνης και σιλικόνη.
• Βιδολόγο ή ηλεκτρικό κατσαβίδι που να δέχεται και τρυπανάκι για ξύλο.
• Πινέλο.
• Ψαλίδι.
• Μολύβι.
• Χάρακα.

Από το παλιό μου σπίτι είχα φέρει 10 τετράγωνα καδράκια στα οποία είχα κορνιζάρει κάποιες αγαπημένες μου φωτογραφίες. Επειδή δεν είχα τι να τα κάνω τα έβαλα στην αποθήκη περιμένοντας να βρεθεί η κατάλληλη ευκαιρία και να τα αξιοποιήσω. Το καλό ήταν ότι αυτοί που τα είχαν φτιάξει τότε, είχαν χρησιμοποιήσει ως πλάτη/βάση στο κάδρο ένα υλικό που λέγεται kapa-fix και είναι ένα σκληρό και άκαμπτο χαρτόνι. Αν δεν έχετε κάτι τέτοιο χρησιμοποιήστε ένα οποιοδήποτε σκληρό και άκαμπτο χαρτόνι όπως το χαρτόνι σάντουιτς ή γνωστό και ως neofoam για βάση στις μολυβοθήκες σας.

Εγώ διάλεξα να βάλω τέσσερα δοχεία πάνω σε μια τετράγωνη επιφάνεια. Το πρώτο βήμα ήταν να “χωρίσω” την επιφάνεια σε τέσσερις ίδιες και ισόρροπες περιοχές. Για να είμαι σίγουρη ότι θα κάνω τις τρύπες σωστά, σχεδίασα και τον πάτο από τα δοχεία πάνω στις ανάλογες περιοχές και τα σημεία που θα ήθελα να “κρατιούνται” τα δοχεία μου. Για λόγους οικονομίας χρόνου, έβαλα όλες τις επιφάνειες μαζί και με το βιδολόγο σε ρόλο μικρού τρυπητηριού έκανα τις τρύπες ανάλογα. Στη συνέχεια έβαψα τις επιφάνειες μου με σπρέι. Αφού στέγνωσταν άπλωσα μπόλικη θερμή σιλικόνη στον πάτο για να σταθεροποιηθούν τα τενεκεδάκια όσο εγώ θα τα τρυπούσα.

Όταν κολλήθηκαν όλα τα δοχεία, γύρισα την κατασκευή ανάποδα έτσι ώστε να βλέπω την πλάτη του κάδρου και στις τρύπες που είχα ήδη ανοίξει στο χαρτόνι, πέρασα πάλι το τρυπητήρι για να τρυπήσω και τα δοχεία. Δε θέλει πολύ πίεση ή προσπάθεια αφού και ο τενεκές και το πλαστικό είναι εύκαμπτα υλικά και μπορείτε να τα τρυπήσετε εύκολα και με ένα καρφί και σφυρί όπως είχα κάνει στα φαναράκια με τενεκεδάκια. Το πέρασμα των δεματικών είναι εύκολο και μπορείτε να το δείτε βήμα-βήμα στην επιτραπέζια μολυβοθήκη που έκανα πρόσφατα. Μόλις τα σταθεροποιήσετε όλα, σας λείπουν μόνο τα καπάκια που είναι αρκετά απαραίτητα για να μην πέφτουν μικροπράγματα.

Αυτή η τεχνική είναι μια πολύ βασική τεχνική του ντεκουπάζ. Απλώνουμε με πινέλο πάνω στην επιφάνεια μπόλικη ατλακόλ καλά αραιωμένη, ισιώνουμε την χαρτοπετσέτα ή το χαρτί αφής και περνάμε από επάνω του μια ακόμα καλή στρώση ατλακόλ για να ισιώσει και για να προστατευθεί. Με ντεκουπάζ έχουμε κάνει και κούπες και εκεί θα βρείτε διάφορα tips. Εκτός από χαρτοπετσέτες και χαρτί αφής μπορείτε να χρησιμοποίησετε διάφορα χαρτιά. Εγώ χρησιμοποίησα και κάτι χαριτωμένα χάρτινα doilies που βρήκα. Η διαδικασία είναι ίδια απλά θέλει αρκετή κόλλα και από επάνω αλλά και γύρω-γύρω.

Για τα καπάκια από τα γιαουρτάκια έκανα μια μικρή προεργασία με λευκό ακρυλικό για να μην φεγγίζουν τα τυπώματα από κάτω. Δεν χρειάζεται να τα αφήσετε να στεγνώσουν. Περάστε το χαρτί που θα τα καλύψει όσο το χρώμα είναι υγρό και θα κολλήσει μια χαρά. Από πάνω περάστε ένα καλό στρώμα ατλακόλ όμως. Για να μην δυσκολευτείτε με το σχήμα, χρησιμοποιήστε το καπάκι σαν οδηγό για να κόψετε από πριν την επιφάνειά σας.

Τα δοχεία σας δεν είναι απαραίτητο να έχουν το ίδιο ύψος. Απλά όταν θα έρθει η ώρα να δεθούν, ξεκινήστε από το πιο χαμηλό και τρυπήστε και δέστε πριν προχωρήσετε στο επόμενο. Εμένα μου άρεσαν και τα κάδρα με το ίδιο μέγεθος αλλά και αυτά με τα διαφορετικά μεγέθη. Εσείς θα αποφασίσετε τι θα σας εξυπηρετήσει καλύτερα.

Επέλεξα κάθε τετράδα να έχει και άλλο σχέδιο για να βρίσκω εύκολα τα καπάκια όταν θα χρησιμοποιώ 2-3 θήκες μαζί. Επίσης μου άρεσε η αίσθηση ότι θα έμπαιναν όλα αυτά τα σχέδια σε έναν τοίχο και θα γινόταν πολύχρωμος. Εσείς μπορείτε να τα κάνετε όλα ίδια ή και όλα διαφορετικά. Μπορείτε ακόμα και να μην τα καλύψετε με κάτι και να τα αφήσετε όπως είναι. Σίγουρα ΜΗΝ τα βάψετε με σπρέι ειδικά αν είναι από εύκαμπτο πλαστικό γιατί θα αρχίζουν να ξεφλουδίζουν. Και σίγουρα αφήστε τα να στεγνώσουν τελείως. Ακόμα και ένα ολόκληρο βράδυ.

Όσοι με κάνουν follow στο instagram είδαν λίγο από τα τενεκεδάκια πριν ολοκληρωθούν και μου είπαν ποιο τους άρεσε περισσότερο. Μου αρέσει πολύ να κάνω posts τη στιγμή που φτιάχνω κάτι και να διαβάζω τις σκέψεις σας. Είναι ένας ανοιχτός διάλογος που με βοηθάει να δω κάτι ακόμα καλύτερα! Ευχαριστώ για τις προτάσεις σας!

Έκανα εννιά τέτοια καδράκια για το εργαστήρι μου και γέμισα έναν ολόκληρο τοίχο. Όταν τα είδα και κρεμασμένα χάρηκα πολύ με την πολυχρωμία και την αίσθηση. Τα έχω ήδη γεμίσει με διάφορα και επειδή είναι πολλά άρχισα να φτιάχνω και ετικέτες για να μην τα μπερδεύω. Αυτό το μεγάλο στην κάτω σειρά είναι ένας κουβάς από ποπ κορν που έφαγα μόνη μου ένα βράδυ και τώρα γέμισε με τα μαλλάκια μου.

Τώρα που συμμαζεύτηκε αυτός ο τοίχος, συνεχίζω με τους υπόλοιπους και φυσικά θα σας ενημερώνω για τις ανάλογες κατασκευές. Μη ξεχνάτε ότι και περιμένω προτάσεις και για το δικό μου χώρο. Για την ώρα σας αφήνω να κοιτάτε τους τοίχους με άλλο μάτι και πάω να συνεχίζω να συμμαζεύω το χάος που προκάλεσα με την ανακαίνιση του εργαστηρίου μου!