Ένα εργαστήρι ραπτικής στην ντουλάπα μου

Το καλοκαίρι δυσκολεύομαι πολύ να κάνω κατασκευές. Ζεσταίνομαι και έχω περισσότερη όρεξη για δροσερές βόλτες. Περιορίζομαι να μαζεύω ιδέες για το χειμώνα.

Δείχνω μια ιδιαίτερη αγάπη στην κρεβατοκάμαρά μου γιατί εκεί υπάρχει κλιματιστικό. Εκεί είναι και η ραπτομηχανή της μαμάς μου. Όλες οι ιδέες που σχετίζονται με το ράψιμο αποκτούν μια ιδιαίτερη μαγεία. Όμως είμαι ένα περίεργο πλάσμα που θέλω όλο το σπίτι άνω κάτω αλλά την κρεβατοκάμαρά μου τακτοποιημένη για να μπορέσω να κοιμηθώ. Πρέπει να είμαι πάρα πολύ κουρασμένη για να μη δώσω σημασία σε πράγματα που δεν είναι στη θέση τους. Έτσι όποτε σκέφτομαι ότι θέλω πολύ να ράψω, σκέφτομαι μετά ότι θα πρέπει να συμμαζέψω όλα τα ραπτικά μου, που μου αρέσει να απλώνω παντού, για να μπορέσω να κοιμηθώ και αυτή η σκέψη είναι πολύ αποτρεπτική.

Δίπλα ακριβώς από τη ραπτομηχανή είναι μια εντοιχισμένη ντουλάπα. Την αξιοποιούσα ως αποθήκη παπουτσιών και οτιδήποτε περίσσευε και δεν ήθελα να το βλέπω. Είχα ακούσει πολλές φορές τη μητέρα μου να γκρινιάζει για την υγρασία σε αυτήν την ντουλάπα γιατί η πλάτη της είναι εξωτερικός τοίχος και βρέχεται, οπότε και δεν ήθελα να βάλω ρούχα ή υφάσματα. Επιπλέον η πόρτα της (αυτή η λευκή περιοχή στη μέση της πάνω φωτογραφίας) άνοιγε ανάποδα από ότι θα με βόλευε κάνοντας το σημείο πολύ δύσκολο στην πρόσβαση και πάρα πολύ σκοτεινό. Είχα κάνει και το τραγικό λάθος να τη βάψω σε ένα πάρα πολύ σκούρο μπορντώ και όποτε την άνοιγα ένιωθα ότι έπεφτα σε μια μαύρη τρύπα με παπούτσια. 

Εδώ και πολύ καιρό σκέφτομαι ότι κάτι πρέπει να κάνω για να τη σουλουπώσω και την αξιοποιήσω καλύτερα αλλά δεν έβρισκα το κουράγιο να ασχοληθώ. Μέχρι που ένα βράδυ που κοιτούσα την πόρτα και σκεφτόμουν “Τι κρίμα να μην έχω λίγο χώρο να βάζω τα ραπτικά μου” μου ήρθε μια απίθανη ιδέα. Στην αρχή γέλασα και μετά άρχισα να το σκέφτομαι συνέχεια και πήρα την μεγάλη απόφαση. Να αλλάξω τη φορά της πόρτας. Έτσι απλά ξεκίνησαν όλα και βρέθηκα για μια εβδομάδα να φτιάχνω μια ντουλάπα. Αφού έβγαλα με πολύ δυσκολία την πόρτα και περιποιήθηκα με ξυλόστοκο τη ζημιά που άφησε στο κούφωμα, πιάστηκα να βάψω το εσωτερικό της ντουλάπας. Δεν μου αρέσει το λευκό αλλά είναι η καλύτερη λύση για τέτοιες πολύ μικρές περιοχές. Με λαδομπογιά νερού (που δεν μυρίζει νέφτι) αναγκάστηκα να την βάψω 2 χέρια για να ασπρίσει αφού το μπορντώ από κάτω επέμενε να μένει.

Όσο στέγνωνε η ντουλάπα πιάστηκα με τα πολλά και σε κακή κατάσταση κουτιά των παπουτσιών μου. Έχουν υποστεί 2 μετακομίσεις και τα στοιβάζω όπως νάναι, οπότε και όλα ήταν αρκετά έως πολύ στραπατσαρισμένα. Με λίγη χαρτοταινία και πολύ σπρέι όλα έμοιαζαν πιο καθαρά, πιο πολύχρωμα και πιο όμορφα. Μέρος ενός συνόλου. Εκτός από τα κουτιά των παπουτσιών έβαψα και όλα τα κουτιά από σοκολατάκια που μαζεύω τόσο χρόνια και τα αγαπάω πολύ. Αυτά τα προόριζα για τα ραπτικά μου.

Με την ευκαιρία να μοιραστώ εδώ μαζί σας κάποιες συμβουλές για το βάψιμο με σπρέι:

1. Μην αγοράζετε σπρέι από βιβλιοπωλεία και είδη χόμπι. Είναι πάρα πολύ ακριβά και δεν αξίζει τον κόπο. Βρείτε κάποιο μαγαζί με χρώματα – σιδηρικά και πάρτε από εκεί. Είναι και πιο επαγγελματικά και πιο φτηνά. Αν ξέρετε κάποιο μαγαζί που να πουλάει σπρέι για grafiiti να το προτιμήσετε. Εγώ Θεσσαλονίκη πάω στο Menthrys’ Writing Characters στην Ιπποδρομίου.
2. Τα καπάκια είναι πάντα βαμμένα στο χρώμα του σπρέι. Άμα δεν ψεκάζετε το ίδιο χρώμα, κουνήστε καλά το σπρέι.
3. Γενικά κουνήστε καλά το σπρέι πριν ξεκινήσετε.
4. Άμα πιτσιλάει πάλι κουνήστε το σπρέι. Τέλος πάντων για να μην επαναλαμβάνομαι κρατήστε τον εξής εμπειρικό κανόνα: 3 παρατεταμένα ψιτ και κουνήστε.
5. Όχι πολύ κοντά γιατί βρέχεται η επιφάνεια και όχι πολύ μακριά γιατί ξοδεύετε πολύ σπρέι και δεν βάφεται καλά.
6. Προσπαθήστε να βάφετε σε χώρο που αερίζεται καλά ή σε ανοιχτό εξωτερικό χώρο. Όσο καλής ποιότητας και να είναι το σπρέι, κάποια στιγμή θα σας ενοχλήσει και είναι λογικό. Το αναπνέετε.
7. Φορέστε γάντια. Το σπρέι συνήθως βγαίνει σχετικά εύκολα από το δέρμα αλλά πολύ δύσκολα από τα νύχια και θα σας ενοχλεί πολύ.
8. Συνήθως δε θέλει δεύτερο χέρι αλλά μπορεί κάπου να σας έχει ξεφύγει. Αφού στεγνώσουν ρίξτε μια ματιά και ψεκάστε συμπληρωματικά και από λίγο πιο μακριά για να διορθώσετε.
9. Αν έχει μείνει σπρέι στη φιάλη όταν τελειώσετε γυρίστε την ανάποδα και ψεκάστε μέχρι να βγαίνει μόνο αέρας και όχι χρώμα. Έτσι καθαρίζει η βαλβίδα και μπορείτε να την ξαναχρησιμοποιήσετε.

Είχα αποφασίσει να εκμεταλλευτώ όλο το ύψος και όλο το βάθος της ντουλάπας. Πίσω τα παπούτσια και μπροστά τα ραπτικά που και λιγότερα είναι και πιο μικρά. Έτσι τα κουτιά των παπουτσιών θα ήταν η χρωματιστή πλάτη της ντουλάπας. Όμως με αυτό το πλάνο, το να βρω σε ποιο κουτί είναι τα παπούτσια, που ψάχνω θα ήταν καταστροφικό. Οπότε έπρεπε κάπως να έχουν εξωτερικά ένα αναγνωριστικό για να τα βρίσκω εύκολα. Τι καλύτερο από μια φωτογραφία. Όπως στέγνωναν τα κουτιά ακούμπησα τα μοντελάκια για φωτογράφιση. Έτσι και οι φωτογραφιούλες θα ήταν στην ίδια χρωματική παλέτα. Είμαι παιδί του ασορτί, τι να κάνω;

Οι φωτογραφίες εκτυπώθηκαν, κόπηκαν και τρυπήθηκαν. Με ένα διακορευτή άνοιξα τρυπούλες στα κουτιά και πέρασα τις φωτογραφίες με κορδελίτσες από αυτές που με τόσο αγάπη μαζεύω από παντού.

Παιδεύτηκα αρκετή ώρα να μπερδέψω τα κουτιά με τα καπάκια τους για να σιγουρευτώ ότι θα βαφτούν με διαφορετικά χρώματα και μετά πάλι παιδεύτηκα να τα ξαναταιριάξω. Όχι μόνο κουτί-καπάκι αλλά και πως θα ήταν τα χρώματα ανά σειρά. Κατέληξα σε διάφορους συνδυασμούς.

Για να μυρίζει ωραία η ντουλάπα αλλά και για να προστατεύω το περιεχόμενό των κουτιών από διάφορα που αγαπούν το ξύλο, χρησιμοποίησα πουγκάκια που μαζεύω από παντού και τα γέμισα με μια καλή δόση λεβάντας. Ένα πουγκάκι για κάθε κουτί.

Δεν ήθελα να τρυπήσω τους τοίχους για να φτιάξω ράφια και έτσι έκανα μια καλή έρευνα σε ΙΚΕΑ για μια πολύ οικονομική και καθαρή λύση. Και κατέληξα σε μια γαλβανιζέ ραφιέρα που μου φάνηκε ως η ιδανική λύση. Η ντουλάπα χωρούσε ακριβώς δύο τέτοιες ραφιέρες. Μια πίσω και μια μπροστά και άφηνε λίγο κενό χώρο στο πλάι εξαιτίας μια άκυρης κολόνας αλλά μικρό το κακό. Η συναρμολόγηση ήταν σχετικά εύκολη αλλά κάθε ραφιέρα είχε 32 βίδες. Πολύ χρήσιμο εργαλείο ο βιδολόγος για τέτοιες περιπτώσεις. Τον δικό μου τον έχω χρόνια και τον αγαπώ πολύ.

Τώρα έπρεπε να συμμαζέψω τα ραπτικά μου. Άπλωσα όλους μου τους θησαυρούς στο πάτωμα και άρχισα να τους χωρίζω σε κατηγορίες. Κουμπάκια, κόπιτσες, φερμουάρ, μπομπινάκια, καρουλάκια, δανδέλες. Πιστεύω ότι περισσότερη ώρα μου έφαγε αυτό παρά όλα τα υπόλοιπα.

Μετά από ώρες ολόκληρες κατάφερα να βάλω σε μια τάξη και μετά σε κουτάκια όλα όσα είχα για ράψιμο. Βοήθησαν πολύ όλα αυτά τα κουτάκια για να έχει κάθε πράγμα τη θέση και ταυτόχρονα να το βρίσκω και εύκολα.

 Έχω μια μεγάλη αγάπη στα κουμπάκια. Δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλά τα κουτιά με τα κουτάκια τα θεωρώ μικρούς θησαυρούς. Τώρα που θα είχαν τη θέση τους στη ντουλαπίτσα μου, ήθελα να τα βλέπω και να τα καμαρώνω. Και έχω μεγάλη και παλιά συλλογή για την οποία είμαι πάρα πολύ περήφανη. Έτσι αποφάσισα να χρησιμοποιήσω βάζα. Αλλά και εκεί ήθελα να κάνω κάτι ακόμα.

Αυτή η ιδέα κυκλοφορεί σε πολλές διαφορετικές εκδοχές στο internet. Εμένα μου περίσσευαν 6 πλαστικά κατσικοειδή ζωάκια-παιχνίδια και αυτά κόλλησα με σιλικόνη στα καπάκια για να είναι διαφορετικά τα βαζάκια μου.

Και φυσικά τα έβαψα. Με σπρέι και αυτά. Και τους κόλλησα και ωραίες ετικέτες με διάφανο αυτοκόλλητο που όταν το κολλάω σε γυάλινες επιφάνειες μου φαίνεται πως μοιάζει σα να έχει παγώσει στο σημείο το γυαλί. Σίγουρα επιτρέπει να φαίνεται το χρώμα ή το περιεχόμενο από πίσω αλλά και το κείμενο που έχει τυπωμένο. Το ίδιο χρησιμοποίησα και στα κουτάκια μου.

Το δεξιά έχει κολληθεί καλύτερα από ότι το αριστερά. Θέλει να το σπρώξετε λίγο με το χέρι για να φύγει ο αέρας και όλα καλά. Αφού ολοκλήρωσα όλα τα βαψίματα και όλες τις μικροκατασκευές, άρχισα να τοποθετώ τα κουτάκια στην ντουλάπα μου. Τότε αποφάσισα πως δε θα ξαναβάλω την πόρτα αλλά θα ράψω μια κουρτινούλα. Για να αερίζεται καλύτερα η ντουλάπα αλλά και για να μην παιδευτώ πολύ με μια παλιά πόρτα. Και τώρα έχω όλα τα ραπτικά απλωμένα δίπλα στη ραπτομηχανή έτοιμα για χρήση χωρίς να πρέπει να τα συμμαζεύω. Οπότε θεωρώ ότι είμαι πανέτοιμη να δοκιμάσω τις διάφορες δημιουργίες που έχω βάλει στο μυαλό μου.

Προσφάτως ανακάλυψα το instagram και με αυτήν την ντουλάπα το χάρηκα πολύ γιατί μπορούσα να μοιράζομαι σε πραγματικό χρόνο την πρόοδο της κατασκευής αλλά και εικόνες από υλικά χειροτεχνίας που αγαπώ να βγάζω και να βλέπω. Αυτές οι 4 επάνω ήταν οι καλύτερες που έβγαλα. Άμα έχετε και εσείς instagram, θα με βρείτε εδώ.

Τι κόστισε αυτή η ανακαίνιση της ντουλάπας:

• 1 λίτρο λαδομποδιά νερού λευκή ματ 8,30 ευρώ
• 7 σπρέι χρώμα από 3,80 ευρώ το ένα, 26,60 ευρώ σύνολο
• 1 ξυλόστοκο που χρησιμοποίησα ελάχιστα 1,50 ευρώ
• 2 ραφιέρες από ΙΚΕΑ από 10,99 ευρώ η μια, 21,98 ευρώ σύνολο

Σύνολο: 58,38 ευρώ. 

Τι χρησιμοποίησα από αυτά που ήδη είχα:

• εργαλεία όπως πινελάκι, ρολό, σπάτουλα για στόκο, γυαλόχαρτο κ.λπ.
• κουτιά παπουτσιών
• κουτιά από σοκολατάκια
• πουγκάκια
• κορδελίτσες
• βαζάκια
• πλαστικά κατσικάκια
• λεβάντα από τον κήπο της αδερφής μου
• αυτοκόλλητη διαφάνεια.

Σύντομα θα κατεβάσω τα καδράκια με τα κοσμήματα αλλά η απλώστρα με τα υφάσματα θα μείνει εκεί. Και θα ανοίξει και το καπάκι της ραπτομηχανής. Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στις κατασκευές είναι να έχετε έναν χώρο με όλα τα πράγματα, που θα χρειαστείτε εκεί, να σας περιμένουν για να δημιουργήσετε και να μην πρέπει να τα βγάλετε/φέρετε από κάπου αλλού. Είναι πολύ σημαντικό να ξέρετε ότι τώρα σας ήρθε η διάθεση για δημιουργία και τώρα θα κάνετε κάτι για αυτό.  Δεν είναι ανάγκη να είναι κάτι μεγάλο. Απλά να είναι κάτι που να μην πρέπει να το στήσετε και να το ξεστήσετε μετά γιατί αυτή η σκέψη ότι θα πρέπει να τα κάνετε όλα αυτά, θα σκοτώσει τη διάθεσή σας χωρίς να το καταλάβετε. Και ας είναι ένα μικρό τραπεζάκι σε μια γωνίτσα. Θα βρείτε εσείς το χώρο σας. Ή θα τον φτιάξετε.