Ντεκουπάζ με ύφασμα και στένσιλ με δαντέλα

Το ντεκουπάζ είναι μια τεχνική που την κατέχω σε θεωρητικό επίπεδο κυρίως. Έχω διαβάσει πολλά posts, έχω δει πολλές δημιουργίες, έχω ακούσει πολλά και διάφορα αλλά δεν έτυχε να το δοκιμάσω. Κάναμε κάποτε μερικές κούπες με ντεκουπάζ στο περίπου, αλλά ως εκεί. Ήθελα πολύ να δοκιμάσω κάτι με ντεκουπάζ και ήθελα να δοκιμάσω πόσο καλό στένσιλ είναι μια δαντέλα. Όλα αυτά αποφάσισα να τα δοκιμάσω σε ένα craft kit και πιο συγκεκριμένα, στο πορτοκαλί – σομόν.

Σπρέι σε δαντέλα

Είχα δύο ειδών δαντέλες για να κάνω τα πειράματά μου και τις χρησιμοποίησα και τις δύο. Άνοιξα το κουτί και τις σταθεροποίησα στα πλαϊνά για να δημιουργούν ένα όμορφο εφέ σαν να το περιτριγυρίζουν. Τις σταθεροποίησα με χαρτοταινία σε σημεία που ήξερα πως δε θα φαίνονταν όταν θα διπλωνόνταν πάλι το κουτί ή τις γύρισα στο πίσω μέρος. Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιος τρόπος να σταθεροποιηθούν τελείως και να κολλήσουν πάνω στην επιφάνεια βαφής ειδικά αν αυτή είναι χαρτόνι όπως το κουτί μου. Ψέκασα το κουτί όπως θα το ψέκαζα αν δεν υπήρχαν οι δαντέλες και το άφησα αρκετή ώρα να στεγνώσει πριν τις αποκολλήσω. Το αποτέλεσμα ήταν όμορφο αλλά όχι τέλειο όπως με ένα στένσιλ. Θα δοκιμάσω και με άλλες δαντέλες με περισσότερες τρυπούλες και κενά πριν αποφασίσω αν μου αρέσει γενικά ως τεχνική.

Ντεκουπάζ σε ύφασμα

Ναι ξέρω, ξέρω ότι το καλύτερο ντεκουπάζ είναι με χαρτί ή και ακόμα καλύτερα με χαρτοπετσέτα. Όμως η δαντέλα πάει καλύτερα με το ύφασμα και μου αρέσει πιο πολύ η υφή του. Και ήθελα να βρω έναν τρόπο να φτιάξω υφασμάτινα γράμματα χωρίς όμως να έχουν όγκο ή να τα έχω ράψει. Και έκανα κάτι σαν ντεκουπάζ. Εκτύπωσα το κείμενό μου (craft kit στην προκειμένη περίπτωση) στο μέγεθος που το ήθελα σε απλό χαρτί φωτοτυπικού. Με ένα πινέλο άπλωσα μια γενναία ποσότητα ατλακόλ μέτρια αραιωμένης και άπλωσα το υφασματάκι μου πάνω στο γράμμα. Πέρασα με το πινέλο μια ακόμα καλή στρώση ατλακόλ πάνω από το ύφασμα για να το κάνω ακόμα πιο σκληρό και ίσιο. Με το πινέλο διόρθωνα και ότι είχε τσαλακωθεί. Το άφησα να στεγνώσει πολύ ώρα, ίσως και όλο το βράδυ και αφού στέγνωσε το έβαλα κάτω από ένα βαρύ βιβλίο για να ισιώσει γιατί από την κόλλα είχε ελαφρώς τσαλακωθεί.

Όταν με το καλό στέγνωσαν και ίσιωσαν, ήταν έτοιμα για κόψιμο. Για να βλέπω που να κόβω γύρισα το χαρτί από την πίσω πλευρά που φαινόταν η εκτύπωση. Το ύφασμα είχε σκληρύνει και πλέον τα γραμματάκια στέκονταν μια χαρά. Μαζί έκανα και 2-3 καρδούλες με τον ίδιο τρόπο. Ήθελα να φαίνονται κάπως τρισδιάστατα και πήρα μικρά αφροκόλλητα διπλής όψης τα οποία τα έκαναν να εξέχουν λιγάκι.

Τα υφασματάκια αυτά τα τόσο φλοράλ και αγαπησιάρικα, μου τα είχε στείλει το ξωτικό μου στην “Χριστουγεννιάτικη ανταλλαγή υλικών χειροτεχνίας (και όχι μόνο)!» και τα είχα αγαπήσει τόσο πολύ. Τότε δεν προλάβαινα να κάνω κάτι με αυτά αλλά τα φύλαξα και τώρα βλέποντας πόσο γλυκό εξελισσόταν αυτό το κουτάκι, μου ταίριαξαν τέλεια. Να ευχαριστήσω και δημόσια για καλούδια που μου έστειλε το ξωτικό μου. Το επίσημο αλλά και όλα τα ανεπίσημα, που ήταν πολλά!

Και τη δαντέλα που ψέκασα; Να την πετάξω; Δυσκολεύομαι πολύ να πετάξω υλικά χειροτεχνίας όπως θα έχετε καταλάβει και έτσι το ένα κομμάτι έγινε το χερουλάκι. Γιατί είχα υποσχεθεί βαλιτσάκια. Και τα άλλα κομμάτια διακόσμησαν το κουτί. Για το χερουλάκι η διαδικασία είναι απλή. Δύο κοψίματα σε ανάλογη απόσταση (θα έλεγα να χρησιμοποιήσετε την παλάμη σας σαν μέτρο) και φυσικά κεντραρισμένα στο κουτί και ταινία αντοχής εσωτερικά για να σταθεροποιηθούν. Ευτυχώς όταν το κουτί διπλώσει, όλα αυτά (ταινίες, κοψίματα κ.λπ.) εξαφανίζονται.

Προκειμένου να είναι το περιεχόμενο του κουτιού ασορτί με το ίδιο το κουτί, είχα προμηθευτεί δύο κιλά σακουλάκια από χαρτί craft και τα έβαφα με το ανάλογο χρώμα. Δεν υπερβάλω για το δύο κιλά αφού τα συγκεκριμένα σακουλάκια πουλιούνται σε είδη συσκευασίας με το κιλό και είναι πολύ οικονομικά. Το συζητήσαμε και στη σελίδα στο facebook με αφορμή ένα άρθρο που βρήκα με 25 ιδέες για το πως μπορούν να αξιοποιηθούν. Εκεί θα βρείτε και μέρη που μπορείτε να τα προμηθευτείτε.

Πάνω στα σακουλάκια είχα κολλήσει αυτοκολλητάκια με το τι έχει το καθένα. Κάθε σακουλάκι και κάτι διαφορετικό και όπως έγραψα και στο κόκκινο, η κεντρική ιδέα ήταν να νιώσει η αποδέκτης του κουτιού ότι άνοιγε πολλά δωράκια.

Το kit της έμπνευσης για το πορτοκαλί κουτί ήταν σε ανάλογα χρώματα και φυσικά είχε το τετραδιάκι, το μολυβάκι, το στυλό, την κόλλα, τη σβύστρα και την ξύστρα για να έχει όποια έπαιρνε το κουτί όλα τα “όπλα” για να μη χάνει τις ιδέες της όπου και να βρισκόταν.

Ένα από τα πολύ μα πολύ αγαπημένα μου υλικά από τότε που άνοιξαν τα tiger είναι τα αφροκόλλητα. Έχω κάνει κουτιά που έφτασαν ως την Κίνα, cover pics για διάσημες και αγαπημένες σελίδες στο facebook όπως η So little sleeping and so much reading και άλλα πολλά. Και αγοράζω κάθε φορά που τα πετυχαίνω. Κάθε φορά και ένα πακετάκι να υπάρχει μήπως ξεμείνω από κάποια γράμματα. Έτσι κάπως έχω μαζέψει άπειρα φουσκωτά γραμματάκια και έβαλα μερικά στα κουτιά για να έχουν και από τέτοια.

Τέλος το κάτι μοναδικό για το πορτοκαλί κουτί ήταν μια μικρή συλλογή από paper punches ή αλλιώς περφορατέρ ή διακορευτές που πιστεύω πως όσα και να έχει κάποιος πάλι δεν του φτάνουν και είναι πολύ χαριτωμένα.

Αν δεν ξέρετε γιατί έχει γίνει αυτό το κουτί και τι άλλο έχει μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο για το κόκκινο κουτί με το οποίο ξεκίνησα. Μου αρέσει πολύ να πειραματίζομαι και αυτά τα κουτιά ήταν το πεδίο ελεύθερης δράσης μου. Σκέφτομαι ότι το ντεκουπάζ με ύφασμα είναι ένας πολύ καλός τρόπος να φτιάξω καρτούλες, ίσως κάποια πολύ ιδιαίτερη συσκευασία για δωράκι και τώρα που πειραματίζομαι και με βιβλιοδεσία ίσως το εξώφυλλο από κάποιο τετράδιο μου.

Μήπως όμως ήρθε η ώρα να ασχοληθώ λίγο σοβαρά με το scrapbooking; Προβληματίζομαι και περιμένω προτάσεις από που να ξεκινήσω και τι να δοκιμάσω.